- Kategori
- Edebiyat
- Okunma Sayısı
- 325
Ay

Ay’ın karanlığı isem
Sen aydınlığı ol
Sessiz,
Kelimeler yıldız olsun
Dökülsün maviliklere...
Güneş olsun,
Girsin, kapanmış
Pencerelerden kırarcasına.
Hissedeyim varlığını,
Karanlıkken sen.
Birlikte çekelim
Engin maviliği,
Tadına varsın balıklar
Büyük şaşırtmacanın
Yine birlikte dönelim
Sözcüklerin yıldız olup
Aktığı yere.
Sen aydınken ben karanlık
Hissedeyim varlığını,
Karanlıkken sen...
Dilsiz, karşıt, uzak
Bilirim sözcükler
Güneş,
Sözcükler yıldız..
Sararım karanlığını
Tutunurum aydınlığa..
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Duygu yüklü bir çığlık.Elleriniz dert yüreğiniz karanlık görmesin.Sevgi ve saygılarımla.
Ali İhsan UĞUZ 23.06.2008 17:29Aynı toplumsal kültürün potasında yoğrulduğumuzu kullandığınız sözcük dizgesinden anlıyorum.aydın kaleminiz susmasın diliyorum.sevgiyle.
CAFER DEMİRTAŞ 22.06.2008 12:04duygu dolu bir şiir. sağlıcakla. not: yazınıdaki fotoğrafı cep telefonumla çekmiştim, beğendiğinize sevindim.
Hakan Karaduman (Akdenizli) 21.06.2008 17:11- Cevap :
- Hakan Bey merhaba.Elinize sağlık.Bir çok fotoğrafınızı almışım meğer. Harika resimler.M.B yazmaya başladığımda seçmiştim.Teşekkürler.Saygılarımla. 22.06.2008 1:22