Ayağına göre yorgan iste!

Ne mutlu bize ki; halen birçoğumuz yaşadığımız bölgelerde gerçekten kültürümüze bağlı, onu yaşatmaya çalışan, geçmişimize sahip çıkma çabası gösteren, ata-büyük kavramını yitirmemiş bir milletin çocuklarıyız. Zamanında, vatanımız, toprağımız üzerinde emelleri olanlar tarafından, bizleri, genç nesillerimizi dejenere ederek, kendi kültürlerini yaşatıp, benimseterek yok edilmek istensek de, umudum, inancım başaramayacaklarından yanadır...

Ancak, yurdumuzun birçok köşesinde, dış turizmi geliştirmek adına yapılanlar ile artık kendimizi kendi topraklarımızda yabancı hisseder olduk. Hangi turistik bölgemizde, kıyı kentimizde yurdumun insanına hizmet için kurulmuş ve anlayabileceğimiz dilden hitapların, yemeklerin bulunduğu, dilimizin, türkçemizin kullanıldığı tesis var ki!

Eee tabi, işletmeciler de haklı olabilir bir yerde, iç turizm denen bir şey mi var, lügatımızdan çıkaralı epey oldu bu kelimeyi. Ancak turizm işletmecilerinden nacizane isteğim şu ki; keşke kültürümüzü yabancılara tanıtabilmek için gösterdikleri çabaların en azından yarısını genç neslimize kültürümüzü tanıtabilmek için sarf etseler. Ancak bunun için de Türkiye'mizde, tesislere yabancı para kur'u değil de, Türk insanının ekonomisini baz alarak hizmet vermeleri gerek. Gençler Türk yemek kültürünü unutacak hale geldi, çocuklar McDonalds'ın hamburgerinden, patates cipsinden başka yenecek bir şey olamaz düşüncesindeler!...

Aslına bakarsanız turizm (dışımız yok da, iç'ten bahsediyorum...) bizim neyimize... İnsancıklar karınlarını doyurabilme derdinde, yani "ayağımızı yorganımıza göre uzatmak" çabasındayız. Bize verilen bir öğreti değil mi bu; "ayağını yorganına göre uzat", sakın ayağına göre yorgan isteme gafletinde bulunma! Hem yorganımız ayağımıza tam gelmiş olsa bile bir şekilde, memleketimizde bizim kültürümüze hitap eden yer nerede?

Sevgi ile kalın yurdum insanı ve siz kalın...