Ayazda kaldı aşkım, olsun

Sabahı olmadı ayazlı aşk kırıntılarımın

Hep gecenin göbeğine sıkışıp kaldılar

Ağladılar yas tutarcasına sabahlarımın ardından

Karanlığa korkularından değil belli, hasretlerinden sabahlara

Doğmayan, kaybolan güneşlere

Ve yine bir şafak vakti

Tam güneş doğacakken

İki ucu bitişik Araratlarımın ardından

Çekip de gittiler

Olsun

Üzülmedim, küsmedim gidişlerinin ardından

Çünkü bilirim yine bir sabah esintisiyle kavuşacaklar ruhuma

Belki başka başka tepelerin ardından yanaşacaklar kalbimin derinliklerine

Belki içine girecekler illet bir hastalık gibi bedenimin

Belki çıkamayacaklar bu sefer içinden

Benim gibi

Belki de ilk ayaz sürükleyip gidecek onları da

O’nu götürdüğü gibi

Olsun

Bir çizik daha atarım kalbimi kıranların yanına

Kırdığım kalpleri yazdığım duvarıma

Bir kat daha tuğla koyarım yer açılsın diye

Ve bir daha ağlarım ardından

Tüm köpekliklerimin

İnleyerek içimden

Bir damla yaş dökerek hariçten

Sonra dayanırım tütün parçaları dökülen Türko-Amerikan sigarama

Ardından kalbime bir gecede operasyonla güzel bir yama

Hadi bakalım koca yüreğim tekrar

Geçmiş olsun

Sana .