Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

15 Eylül '09

 
Kategori
Deneme
 

Aydın insan

Aydın insan
 

Toprak, insanda birbirinden farklı şeyler çağrıştırır:

Vatan, yurt, ev, gurbet, üretim, ana, sıla, hasret…

Bu çağrışımların insan zihnindeki sırası, insanın iç yapısına, yetişmesine ve psikolojik durumuna göre değişir.

Toprak, kimine göre emek ve üretim, kimine göre özlemi duyulan baba evi, memleket, yurt veya vatan anlamına gelir.

Toprağın rengi , karadır, kendi sadık bir eştir bazen ;

“Dost dost diye nicesine sarıldım/ Benim sadık yarim kara topraktır..” Ünlü ozanımız Aşık Veysel’in bu dizelerle başlayan türkü veya şiiri, bize, toprağın dost olduğunu ve ölümü hatırlatır.

İhanet, bencillik ve hilenin yeri yoktur toprakla dost olanlarda.

İnsan gelir geçer. Ömür sınırlıdır. Her insan sona mutlaka ulaşır. Geride bıraktığın toprak kalır. O, yurttur vatandır.

Yine Aşık Veysel , iki kapılı bir hana benzetir bu dünyayı. Birinden girilir ötekinden çıkılır kapıların. Yalnız burada bu dünyanın ‘boş’ olduğuna vurgu yapılmaz, insanı kaderciliğe sevk etmez, sadece ölüm gerçeğine parmak basılır.

Toprak, çoğu yerde anaya, yar kucağına benzetilir. Bazen buram buram hasreti çekilen sıladır, gurbettir. Toprağın değerini ondan ayrı düşenler daha iyi anlar.

Toprağın kinle, düşmanlıkla ilgisi yoktur. Üstelik bünyesine her tür insanı alır, kabul eder. “Sen iyisin, sen kötüsün, sen karasın, sen beyazsın, ” demediği gibi cebindeki parayı da sormaz. Paralıyı da parasızı da bir tutar. “Toprak ana” sözü boşuna kullanılmamıştır.

Aynı toprağın bağrında nice farklı kültürler, nice farklı uygarlıklar barınmıştır.

Uygarlıkları, kültürleri yaratan insan, besleyen ise topraktır.

İnsanlar, üstünde yaşadıkları toprağa nankörlük ederler bazen. Toprağını tanımaz, değerini ve kıymetini bilmez, yakar, yıkar, kirletir.

Toprakla en barışkın, en dost olması gereken sanatçı, yazar, çizer veya ‘aydın” denilen kesimdir. Aydın olmanın gereği, toprağa sıkı sıkıya sarılmak , toprağı sevmek, onu vatan bilmektir. Ulus olmanın gereği de toprağını kıskanmaktır.

Aydın, bir yandan evrensel değerleri paylaşır ve ona katkıda bulunurken öte yandan da kendi özüne, toprağına sahip çıkar.

Aydın insanın, algılama, kavrama ve anlama gücü fazladır. Bu yüzden dostunu düşmanını, toprağını iyi tanır.

Aydın insan, edilgenliği hiç kabul etmez. Onun doğruları toplum çıkarınadır. Bu yüzden aydın toplumcudur ve toplumu yönlendirir.

Aydın insan, toprağının bekçisidir.

Toprak, uygarlığı barındırır, aydın ise o uygarlığı yoğurur, gelecek nesillere devreder.

Hüseyin SEYFİ

 
Toplam blog
: 498
: 1546
Kayıt tarihi
: 12.08.07
 
 

Öğretmen Okulunu ve İktisat Fakültesi Kamu yönetimi bölümünü bitirdim, eğitimciyim, İyi derecede ..