Ayet ayet ruhuma huzur doldurmaya, secde ile gidiyorum

Biraz sessizlik arıyorum, gönlümün hasretle yandığı anda çıkardığı feryadını durduracak, arzularımın hırsımın sesini kesecek, birazcık huzur verecek bir sessizlik arıyorum, bulamıyorum! Hayallerim, yarınlarım, yönünü şaşırmış okyanusta alabora ile batmış durumda.

 

Nedir bu hasret, ey gönlüm? Nedir bu arzularım, hırsım, hırsınız bitmek bilmeyen istekleriniz yeter kesin sesinizi! Artık ömrümde tertemiz bembeyaz bir sayfa açmak istiyorum bırakın peşimi, yakamdan çekin elinizi… Coşkun olmayan beni ısıtmayan baharlar sizde çekin gidin dünyamda, beni sımsıcak ısıtacak baharlar gelsin istiyorum. Ruhumu çok sıktınız az ruhuma ferahlık getirecek, Rahman doğru gidiyorum, sıkıyorsa sizlerde gelin gelemezsiniz size orada yer yok…

 

Ayet ayet ruhuma huzur doldurmaya, secde ile huzurla dolmaya gidiyorum… Sözlerin gönlü okşadığı, gülümseme ile gönüllerin coştuğu, dua ile yardımın çaresizliğin o anda bittiği umutsuzluğun olmadığı, hayal kırıklığının yaşanmayacağı Rahmana gidiyorum…

 

Ey efkâr, isyan, hasret… Artık yanıma uğramak size haram. Bedenime ruhuma gönlüme damla damla merhamet ile huzurun üful üful estiği, iklime gidiyorum.

 

Anlamsızlığı, anlamsız anları, düşleri, hisleri karalayarak, üşüyen düşlerimi, hayallerimi yarın olmayan yarınsız ’lığımı karalayarak gidiyorum, onlara umut ışığı getirmek gülümsetmek için gidiyorum Rahman’a secde ile…

 

Mehmet Aluç