Ayhan Hüseyin Ülgenay şiirleri

KOŞAN AT

Annem Şehver ÜLGENAY’a

Bozkırda bir at

Koşuyor

Terleyen bedeni

Sırılsıklam,

Ağzında hırsın köpükleri

Ön ayakları

Vurunca toprağa

Bütün görkemiyle

Savruluyor yeleleri

Ufuk çizgisi ile bütünleşmiş

Bronz bedeni

Yeni başladı koşmaya

Şimdilik bu kadar

Koşabildiği

Bildiği tek şey

Bozkır ve koşmak

O da koşuyor

Bütün gücüyle koşuyor

Koşuyor hiç düşmeyecekmiş gibi

Koşarken, bitmez gibi geliyor ona

Bozkırın maviliği.

Ayhan Hüseyin ÜLGENAY