Ayı, Bir Sevgi Filmi

Bizlerin sayesinde giderek kirlenen ve yaşanmaz hale gelen hayatın güzelliğini, doğa sevgisini, hayvan sevgisini sıcacık bir tempoda anlatan bir film Ayı. Küçükken sinemalarda gösterime girdiğinde televizyonda reklamı yapılırken sloganı: “Ayı, Bir Sevgi Filmi” şeklindeydi. O sıralar çok ilginç gelmişti. İsim Ayı ama sevgiyi anlatıyor gibi sözler ediyordum. Filmi ilk seyrettiğimde gerçektende bir sevgi filmi olduğunu anladım.

Zevk için ayı avlayan üç avcı ile onlardan kaçan yavru bir ayı ile onun dev arkadaşının hikâyesidir Ayı. Bu kovalamaca sonunda kaçan dev ayı bir süre sonra avcılarla kapışmaya karar verir.

Her gün hayvan ve bitki türlerinden birkaçının nesli tükeniyor Dünya üzerinden ve hayatımızdan. Kendi çevremden örnek verirsem, yaşlıların anlattıklarına göre, yıllar önce Madran Dağı’nda ayılar, kurtlar, geyikler varmış. Daha da önce ise kaplanlar. Önce Anadolu Kaplanı denilen tür silindi coğrafyadan. Sadece resmi kaldı yadigâr. Ayıları ise Artvin’e sürdük, kurtları doğuya. Kala kala 3–5 tilki ile çakal kaldı vahşi hayattan. Avcılar ava çıktıklarında tavşan avlıyorlar. Ne av ama! Geceleri yola çıkan tavşanların gözüne ışık tutarak avcılık. (Tavşanların gözüne gece ışık tutulunca zavallılar hiç kımıldamadan put gibi duruyorlar.) Tavşanların nesli de bitince ne avlayacaklar merak ediyorum…

Eskiden anneme “Şeytan var mı?” gibi sorular sorardım. Kızarak cevap verirdi: “Ne Şeytan’ı oğlum, artık insanlar Şeytan!”

İnsanı sevmeyen doğayı, doğayı sevmeyen, hayvanları nasıl sever? Kendi kendimizin kuyusunu kazıyoruz. Kıyamet yaklaştı. Tahminen 100 yıla kadar Dünya nüfusu çok azalacak. Bunun nedeni biziz. Şeytan, Tanrı ile mücadeleyi çoktan kazandı. İnsanların zayıf yönlerini en başında keşfetti, hırs… İnsanların hırslarını sürekli tetikledi. Doymadı insanoğlu, doyamadı. Oysa doğaya 20–30 yıl hiç dokunmasa insan, Dünya tekrar yaşanılır bir yer haline gelir. Ama bizde bu hırs olduğu sürece nerde…

Bu filmi mutlaka seyredin. Seyretmeniz için güzel gerekçelerim var. Tibet’te Yedi Yıl, Kapıdaki Düşman, İki Kardeş filmleri desem… Bu filmlerin yönetmeni olan Fransız Jean Jacques Annaud 1988 yılında Ayı filmini çeken yönetmen. Filmin orijinal adı “L’ours”.

Filmin sonunda güzel bir açıklama: “Filmde bulunan vurulma ve yaralama sahneleri gerçek değildir.” İnanın çok seviniyorsunuz. Çünkü sinema tarihinde filmler gerçekçi olsun diye çok hayvan öldürülmüş. Özellikle 1960 öncesi kovboy filmlerinde atlar gerçekten vurulmuş. Hatta bir filmde 500’den fazla atın vurulduğu belirtilmektedir. Sonradan hayvanlar eğitilmeye, vurulmuş gibi düşmeye başladılar. Derken Jean Jacques Annaud gibi değerli bir yönetmen sayesinde ayılar ve kaplanlar başrol bile oynuyorlar.