Ayılar pikniğe geliyor

Sanırım yirmi yıl kadar önce izlediğim bir film olmalıydı.

Bir daha ne zaman açılacağını düşünmeden, 1988 yıllarında anı sayfalarımdan birine koyduğumu, inandırıcı, dramatik, sarsıcı bir film olarak beni derinden etkilediğini ve iki kez izlediğimi hatırlıyorum.

Bu film ile ilgili anılarımın canlanmasına neden olan haberi okuduğumda, refleksle tebessüm ettiğimi fark ettim.. Bu ani John Wayne tarzı tebessümler bende hınzır duygular uyandırır ve ardından korkunç kahkaha patlamalarını beraberinden getirir.

Nitekim yine böyle oldu.

Bir sevgi filmi alt başlığında ve L'ours ismiyle ülkemiz sinemalarında gösterilen bu harika “Ayı” filmini, daha sonra TV’lerde de izleme fırsatı bulmuş olmalıyız.

Bu film ile birlikte Fransız yönetmen Jean-Jacques Annaud ismini efsaneye dönüştürmüş ve bir ayının büyüme öyküsünü asla çizgi filmi andırmayan, inandırıcı ve dramatik bir tonda gözler önüne sererek; unutulmaz filmler arasına sokmuştu.

Film, annesini kaybeden ve kendi başına hayatta kalmaya çalışan bir yavru ayının, yetişkin bir ayıyla yakınlaşmak isteği üzerine kurgulanmıştı.

Fakat bu devasa yaratığın dostluğunu kazanması zaman alacak, Bill ve Tom isimli iki avcının zalimliğine karşı, birlikte uzun soluklu bir maceranın içinde olacaklardı.

Enteresan senaryo ve müthiş görüntüler eşliğinde doksan dört dakikaya sığdırılabilmış harika bir filmdi.

Uçsuz bucaksız dağ ve ormanların içinde geçen bu film ile sevgi, şefkat, nefret gibi derin duyguların hayvanlar tarafından da paylaşıldığına şahit olmuş; sinemaya çok güzel uyarlanmış müthiş, benzersiz bir serüven olarak unutulmazlarım arasında yer almıştı.

Ve

Fakat,

1988 yıllarında anı sayfalarıma koyduğum bu film,

Bolu Gündem'de bir yaşam haberi ile yeniden gösterime girdi.

Bu fırsatla;

L'ours' tan, piknikçi ayılara uzanan sürecin, çok uzun bir zaman almadığına sevindim.

Piknikçi ayıların, “Youk ve Kaar”ın yaşadığı Amerika'da yaşamadıklarına sevindim!

Sayılarının artmasına müthiş sevindim.

Film ile yaşam haberi arasındaki o ince, çok ince çizgiye gelindiğine sevindim.!

Şu ana kadar bir saldırının olmaması nedeniyle, ayıların magazin haberlere konu olmadığına da sevindim.!

Gerçek piknik severlerin, figüranlarından bıktıkları bir anda, artık gerçek ayılar ile birlikte piknik yapacaklarına sevindim.!

Doğa ve hayvan severliğin sinemadaki en görkemli filmini L'ours'u zamanında izleyebildiğime sevindim.

Piknik alanlarına gelecek ayıların tabiat alanlarımızın korunması noktasında doğal elçilerimiz olabilecekleri için sevindim.!

Ormandaki yoğunluk nedeniyle pikniğe geleceği iddia edilen ayıların çöp ve poşetleri olamayacağından, oraya buraya atamayacaklarına sevindim.!

L'ours filmindeki Youk ve Kaar ile pikniğe gelecek ayıların birbirlerine kürkleri dışında zerre kadar benzemeyeceklerine sevindim.!

Pikniğe gelen ayıların, Amerika'da olduğu gibi (film demek istiyorum!) Tom ve Bill gibi ayılar tarafından rahatsız edilmeyeceklerinden emin olduğum için sevindim.

Son olarak;

Yetkililerin ayıların piknik alanlarına gelmelerini doğal bulmalarına sevindim.

“Ayılar da piknik alanlarına gelmeye başladı.”

Filmi sevmiştim, ama haberi okuyunca “yaşam haberini” daha çok sevdim.

Sevinç ve sağlıklar