Aylar 2: Şubat

İşte kış izlenimleri
Fırat’a kar yağar mı
Hava lodos mu, poyraz mı
Ebabil kuşları ne zaman döner
Biz ne zaman gideriz? 

Malatya garında postayı bekleriz
şapkası kırmızı şeftren
yada istasyon şefi
“Henüz gelmedi , diyor
8. 45 treni...” 

Hareket var
Buharlı ellialtıbinlikler
Koca devler gibi soluyaraktan
İçten homurdanarak
Ve sarsarak istasyon parkını
İşte gara girmekte. 

Hey babacığım... Nereye?
Gurbet ele yavrum gurbet ele
Trenin gardıfreni
Ve de gece bekçisi
Yol vermekte
Kocadev
Ihlayarak, tıslayarak
bir şubat günü ileri atılmakta
içinde yüreği yanık yolcular
Elifgan Bacı bir de
Onun sakladığı sarman kedisi. 

Hele bir yolculuk başlasın
Çıkarılır dolmalar, köfteler
Sohbetler gırla gider
Malatya- Yolçatı arası. 

Hey yolcu!
Üşür müsün? Bilmem nereden
Aldığın parkanın içinde
Sızlayan bir yürekle
Geride bıraktığın
Sevdalını
Düşünür müsün? 

Fırat’a doğru tren koşturur
İstasyon’da in
Telgrafhanenin önünden geç
Çeşmede yüzünü yıka
İki yudum su iç
Gözlerini sil
Duman kimleri ağlatmadı ki
Seni de ağlatmasın. 

Gurbetlik, yolculuk
Zor bir kış günü
Hele aylardan Şubat
Gönül takvimi tükenmiş
Mektuplar yırtılmış
Her şey bitmiş
Gibi görünüyorsa…