Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

30 Temmuz '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Aynada kırılmış kimlikler

Aynada kırılmış kimlikler
 

Kusurlarımız vardı; aynalara isyankârdık. Kimi zaman baktık ama görmedik; kimi zaman gözümüzün içine içine sokuldu, görmek zorunda kaldık. Mutluyduk... Di’li geçmiş zamanların esiri olduk.

Gözlerim benden çok uzaksa, ayaklarım artık bana yardım edemiyorsa, kollarım bir bardak suyu tutamıyorsa, saçım dökülmüşse kime ne! Yaşlanıyorsam ya da doğuştan böyleysem ya da hayata böyle armağanlar vererek gidiyorsam kime ne!

Her şey bize bir armağan olarak verilmedi mi? Ve bir gün bu armağanlar geri verilmeyecek mi?

Unutuyoruz; kusur dediğimiz nedir?

Hayata karşı olan başarısızlıklarımız mı? Mesela, tuttuğum her işi elime yüzüme bulaştırıyorum, ben işe yaramaz herifin tekiyim, demek mi? Ya da kişisel gelişimimizle ilgili yarı yolda kalmışlığımız mı? Mesela, bilinmesi gereken en temel bilgilerden üç maymunu oynayarak uzak durmak mı? Benim konuşma şeklim bu! Benim yazma şeklim bu! Beni anlayan böyle anlasın, ben buyum! Ben seni çok dinledim, sen beni hiç dinlemedin, diyerek saatlerce karşındakine boş gözlerle bakmak mı? Ya da sen dinler gibi yaparken onun bunu anlamadığını sanmak mı?

Hayır! Bunların hiç biri kusur olamaz. Bunlar çözüm yolları üretebileceğimiz, gelişime açık olarak aşabileceğimiz, ilk önce hayat felsefemizi yeniden gözden geçirerek düzeltebileceğimiz engeller. Sorgulama ve yeni bir başlangıç; yaş kaç olursa olsun. Gideceğin yere tek kişilik biletin doğar doğmaz kesilmişken neden bunlar için geç kalasın?

Kusurlarımız…

Gözlerim eskisi kadar iyi göremiyordur, elime ayağıma bir şey olmuştur, organlarım eskisi gibi bana eşlik edemiyordur; yorulmuştur. İnsanlar bedenimdeki yaralara garip garip bakıyordur. Sanki onlarda olma ihtimali hiç yokmuş gibi… Bunlar mı benim kusurum? Bunlar mı benim seçimlerim? Hiç biri değil!

Algılayış…

Kimine göre kusurlar vardır, kimine göre yoktur. Kusurlara gözü takılanlar hep bir adım geridedir. Zira tek amaçları kusurlarını deşelemektir. Deşeledikçe dibe gömülmektir. Her şeyi aynadaki yansıması gibi kabul etmek, aynadakine saygı göstermek lazım değil mi? Yaratılışımızda var olanı ya da bize sonradan armağan edileni kabullenebilmek, bizi biz yapan asıl değerlere sahip çıkabilmek; kendi kişisel gelişimimizle ilgili yapabileceklerimizin en iyisini yapmak, yola devam etmek lazım değil mi?

 
Toplam blog
: 17
: 2625
Kayıt tarihi
: 09.05.07
 
 

Halen üniversite eğitimime devam etmekteyim. Hayatın üzerime yüklediği sorumlulukları yavaş yavaş hi..