- Kategori
- Şiir
Aynasız
“Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar…” (Behçet Necatigil, Nilüfer)
Ayna bana yalnız bir yüz göster…
Küle dokunuyorsun sonra denize
Dile düşmüş, kalemsiz gidiyorsun
Boşluğun asılıyor boynuma
Arkanda sakin üzülmemiş bir gece
Ah! diye söylenen ölümlerle,
Kandırılmış bir zihin
Hileli bir dil
Uzuyor bir gölge,
Dökülüyor yazıya
O son saatlerde dizdiğimiz boncuklar boynumda,
Yumuşak sesli bir kadın
Usul ses müzik gibi konuşuyor
Yüzeysel donuk uykusuz
Durup dinlenmeksizin sınırsız sonu gelmez bir konuşma
Yalnızlık her şeyin yerine geçer
Kenar süsü masal
‘’Nilüfer sırma saçlarını uzatıver’’
Rengin Özesmi