Aynaya bak 'yüzleş' kendinle?

29/01/2014

Aynaya arada bir bakmak gerekir. Neden bakmak gerekir, kendinle hasbıhal etmek için, kendine bir tebessüm etmek dahası şöyle bir hatırını sormak için…

Vicdanını dinlemek gerekir, hiç olmazsa arada bir… Kim beni bugünlere getirdi?

Neydim ne oldum? Bana nasıl değer verildi? Benim için nasıl fedakârlıklar yapıldı.

Hem de hiç karşılık beklemeden, bir teşekkür, bir güler yüz, dostça gelecek güzel yarınlar için…

Dürüst olmak gerekir hiç değilse, dürüst olduğunu bağıra bağıra söylerken etrafa, kısık sesle dönüp sormak lazım içinden ‘ben kadar dürüstüm” diye…

Çıkarlarına, egona, arada bir ‘dur’ demek lazım, sonra o dostu, mumla arar da bulamazsın diye…

Samimi olmak gerekir bir o kadar ‘miş’ gibi değil.

Sahip olduklarının değerini bilmek, Sezar’ın hakkını Sezar’a vermek gerekir arada sırada olsa da…

Hep bana Rabbena demeyi bırakıp ‘ben’ den çıkıp ‘biz’ olmak gerekir zaman zaman (hiç değilse) biz olmanın o çoğulcu, bütüncül enerjisinin tadına varmak için…

Bir lokma ekmeğini, güvercinlerle paylaşmak, bir çocuğa şefkatle yaklaşmak gerekir, saflığı, güzelliği yakalamak için, onun gülen gözlerinde…

Bir yaşlının yardımına koşmak, onun ellerinden tutmak gerekir bazen, yardımlaşmanın ve gelecekte kendine yapılmasını istediğin güzelliklerin tohumunu atmak için evrene…

Bazen ağlayıp, toksinlerden arındırmalı vücudu, yediğine içtiğine dikkat ederek, hamur işlerini iterek elinin tersiyle, sebzelerin, meyvelerin hafifliğine bırakmalı, bedeni arada bir…

Saygı duymalı derken, bunu gerçekten yapmalı insan, sözde saygı havada asılı kalır, yaralı kuşlar gibi çırpınır sonra yere çakılır, zavallı bir çırpınışla…

Bazen empati yapmalı, bunları ben yaşasam ‘ne yapardım’ demeli, ‘bunu benim evladıma yapsalar, nasıl tepki verirdim diye düşünmeli’ etme, bulma dünyasını unutmamalı insan…

Mezarlıkları dolaşmalı insan, bir Fatiha okurken ölmüşlerine, düşünmeli yolların nerelere çıkacağını…

Hainliklerini, art niyetini, öfkesini aşarak, dualarla donanmalı insan, arada açıp ellerini havaya su gibi arınmalı…

Masumların hakkını yemeyip, silkelenmeli insan…

Denizin coşkusuyla yıkayıp bedenini güzelce, ruhuna yaymalı ay ışığının şavkını, bakarken gökyüzüne...

Ve çokça, sevmeli insan,

Önce kendini,

Arada bakmalı aynaya

‘Görmek için kendini.’

e-mail:belginturan@gmail.com