Aynayla yüzleş bir ilişkiye başlamadan önce kendini tanı

Bizler kendimiz ne kadar tanıyoruz?

Ne kadar istediklerimiz yapabilmek konusunda özgürüz?

Başkalarının düşünceleri ne zaman önemsiz gelecek bizlere?

Bu soruları düşünürsek, hep bir kontrol halinde olduğumuzu görürüz. İyi bir adam iyi kadın olmak genelde tek amacımızdır.

Geçenlerde bir arkadaş, elini kapanmakta olan kapısından, son bir hamle yaparak kurtarmış. O anda ona kim yardım edebilirdi ki? Parmakları kopsa idi, sıkışmayla kopan parmaklar, dikilse bile eski haline tam gelmiyor. Kim eski parmaklarını geri getirecekti ki?

İşte hayatta böyledir.

Bir an vardır, bir an yoktur. Başımıza bir iş geldiği zaman ancak kendi kendimize yardım edebiliriz?

Aynaya bakıp yüzleşmeliyiz bu yüzden. Özgür olup iyi olmayı seçmeliyiz. Belki daha mutlu olacağız şimdi olduğundan. Kim bilir? Ama cesur olmalıyız aynaya bakarken.

Gözlerimizi kaçırmadan. Çünkü aynalar yalan söylemez. Bizi bizle buluşturur. Gözün ardındaki gerçeği, yani beynimizi, beynimizden geçenleri gösterir bize. Daha çok dinlersiniz kalbinizi, bundan bir şey fark etmeseniz de, kalbin de bir sesi olduğunu anlarsınız. Kendinle yüzleştikçe daha farklı bir insan olursunuz. Belki ağırlaşırsınız, belki de hafiflersiniz. İnanın aynı kalmazsınız. Belki de her şeye Şebnem Ferah’ın bir şarkısında dediği gibi “sil baştan” hayata tekrar başlayabilirsiniz.

Şebnem Ferah dedim de, aklıma geldi. Bazen şarkılar bize gerçekleri söylerler. Şarkıcılar kendilerini öyle ifade edebiliyorlarmış. Sezen Aksu'i “iyi ki şarkı söyleyebiliyorum, yoksa düşündüklerimi başkalarına nasıl dinletebilirdim? Kendimi en özgür hissettiğim an şarkılarla buluştuğum an” diyor.

Bir konserinde Ferhat Göçer, “Ben bir hekimim ama kendimi, duygularımı, heyecanımı en iyi şarkılarımla ifade edebiliyorum.”demişti. Bu sanatçılar kendilerini iyi tanıyan, kendilerini ifade etmeyi başaran insanlardır. Kendini tanımak önemlidir. Bir ilişkiye başlamadan önce de kendimizi tanımalıyız. İlişki bir kişilik bir olay değil ki. İlişki kurmak için, karşımızdaki ilişki kuracağımız insanın bilincini, alanını keşfetmek gerekir. Ancak, karşımızdakinin alanını keşfederken, onun da bizi keşfetmesine izin vermeliyiz. Çünkü bu tek yönlü bir yol değildir. Ancak bilmeliyiz ki, biz kendimizi tanırsak, içimizde bir şeyler, yani en azından ufakta da olsa bir hazine varsa, karşımızdakinin bizi keşfetmesine izin veririz. Yoksa olmadığını bile bile buna izin vermeyiz. Aslında biz, karşımızdakini misafir olarak kabül eder, o misafiri davet ederiz, misafiri kucaklar, içeri davet eder, onun buyur ederiz. Buna halk arasında “sen bir adım at, o iki adım atsın” denir. Karşı taraf kendimizi tanıyarak, içimizde keşfettiğin şeyi görürse, hoşlanırsa ilişki başlar. Yoksa her şey başlangıçta biter. Bu nedenle bir ilişkiden önce kendimizi tanımalıyız. Ancak ondan sonra ilişki kurabiliriz.