- Kategori
- Kültürler
Aynı çeşmenin suyu olmak
Unutmayalım ki; “Birlikte rahmet, ayrılıkta azap vardır.”
Yunus Emre bir şiirinde derki;
“Bir çeşmeden su almışız.
Kırk ayrı testiye koymuşuz.
“Büyük testi, küçük testi
Kulplu testi, kulpsuz testi” demişiz.
Bütün testileri kır hele
Karışsın sular sulara!
Şimdi ayır bakalım.”
Bu ülkeyi vatan edinmiş herkes, bu ülkenin vatandaşıdır.
Kimsenin kimseye üstünlüğü yoktur.
Atalarımız Çanakkale’de, İstiklâl Savaşı’nda bu toprakları bize vatan yapmak için hep birlikte savaştılar. Şehit oldular, gazi oldular.
Ateşin içinden hep birlikte geçtiler.
Ne için? Bu toprakları vatan yapmak için. Beraber yaşamak için.
Bundan dolayıdır ki:
Bu vatan doğulusu ile batılısı ile kuzeylisi ve güneylisiyle hepimizindir.
Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan herkes bu milletin asli unsurudur.
Bunca yıl birlikte yaşamış, iç içe girmiş, entegre olmuş insanların içine ayrılık tohumları ekmenin, kardeşi kardeşe düşman etmenin hiçbir mantıklı gerekçesi olduğunu kimse söyleyemez.
Yurdumuzun her ilinde, ilçesinde, köyünde, beldesinde her bölgemizden vatandaşlarımız yaşamaktadır. Yaşadıkları yerlerde ortak kültürler geliştirmişlerdir. Bu kültürler yemeklerden tutunda, düğünlere kadar, yaşamı düzenleyen teamüller kadar ortak paydaya dayanmaktadır.
Kısacası herkes aynı çeşmenin suyu olmuş.
Milletimizin kökeni ne olursa olsun, bu millet en başından beri, kendi serbest özgür iradeleriyle beraber yaşamayı seçmişlerdir.
Birbiriyle böylesine kaynaşmış bir toplumu, bunca yıldan sonra bazı etnik düşüncelerle ülkenin milli birliğini ve bütünlüğünü bölüp parçalamaya çalışmak, ülkeyi etnik bir iç çatışmaya sürüklemek, bu ülkeye ihanet olur. Zaten buna da böyle düşünenlerin gücü yetmez.
İnsanları bir arada yaşatan sadece ırk birliği değil, dil birliği, din birliği, kültür birliği vatan birliği gibi unsurlardır.
Bizi bölmeyi dış güçler isteyebilir; ama bu ülkenin vatandaşı olanların bunu istememesi gerekir.
Bizi birleştiren hususlar, ayıran noktalardan çok daha güçlü ve sağlamdır.
Unutmayalım ki;
“Birlikte rahmet, ayrılıkta azap vardır.”
Yeni bir yazıda buluşmak dileği ile…