Aynı dili konuşan insanlar...

Karşınızdaki insanın yaşadığı duygusal gelgitler size gelmesini geciktirir bazen.

 

İnsanız, hepimiz bir şeyleri sorguluyoruz. Konu birilerini sevmek ya da güvenmek olduğunda adımlarımızı daha dikkatli atmak istiyoruz. Pişmanlıklar yaşamak istemiyoruz sonrasında.

Durum böyle olduğunda karşınızdaki insana da kızamıyorsunuz, çünkü sizde bunları yaşıyor oluyorsunuz aslında. İlgi duyuyorum diyorsunuz, arkasından sizi üzen ya da canınızı sıkan bir şey yaptığında hemen kendinizi geri çekiyorsunuz. Ve kendinizi sorgulamaya başlıyorsunuz; gerçekten bana kendimi iyi hissettirecek insan bu mu? Doğru kişi mi, ya beni ilişkide de üzerse vs...

 

Bizim için tek ve doğru olacak insanları bulmak istediğimizden, kendimizi çok yoruyoruz farketmeden. Bize benzeyen birini gördüğümüzde bırakmak istemiyoruz, aceleyle hareket ediyoruz ve sonunda istemeden  kaybediyoruz. 

 

Beklediğiniz, 'işte bu o' dediğiniz insanları ilk gördüğünüz anda anlıyorsunuz, emin olun. Ama esas olay, karşınızdaki kişi içinde öyle misiniz? Yani o insan sizi gördüğünde ya da konuştuğunda 'evet bu o' diyebiliyor mu? Ve gerçekten merak ediyorum; birbirine benzeyen iki insan, ilgi alanları, hayata bakış açıları aynı olan, aynı dili konuşabilen iki kişi, gerçekten birbirini bulabiliyor mu? Bulsalar da mutlu olabiliyorlar mı? 

 

Kısaca söylemek istediğim şu; aceleye getirmeyin. Düşünün ve düşünmesine izin verin. Evet zor, yoruyor ama sonunda kaybetmek istemiyorsanız bunu yapmak zorundasınız. Olacak olan bir şey varsa er ya da geç oluyor zaten. Olmuyorsa da üzülmeyin, olmaması gerekiyordur.

 

Sabredin ve izleyin. Elbet doğru bir yol bulunur...