Ayrılık ve balkon menekşesi

****

Ayrılık

İlkbahar bitiyordu “sen” gittiğinde

Yaz ise hiç gelmeyecekti ömrümce

Yağmur sağanak ve aralıksız yağıyordu şimdi üzerime

Benim akşamımda güneş çoktan yitip gitmişti

Gece tüm korkutucu sessizliğiyle bağırıyordu aslında

Ve “sen” hiç beklenmedik anda çıkıp gelmiştin ayrılık…

Kalbim ne kadar dayanır bu özleme bilemem

Gülüşün uçup gitti aklımdan

Dudaklarını hatırlamıyorum artık

Yüreğimse asılı kaldı kör gecelerde

****

Balkon menekşesi

Beni üzmüştün…

Artık anlamıştım aramızdaki farkı

Sen lüks evlerin yüksek balkon menekşesiydin

Bense kimsesiz kırlarda papatya

Benim etrafımda çok çiçek vardı

Ama bakmıyordum senden başkasına

Sense bir iki kişinin, iki çift tatlı sözüne kapılmıştın çoktan

Unutmuştun beni, ebedi seveni

Ne yapalım… boynumu büküyorum, kabulleniyorum sensizliği

Unutmayacağım “seni” havalı balkon menekşesi…

A.Demet BAKIR...