Ayrılıklar da sana dair

"Oysa ayrılıklarda aşka dair ve ayrılanlar hala sevgili". İşte bu sözler bir nebze olsun yumuşatıyor ayrılığın insana verdiği o göktaşı hissini. Belki bitmeyen şeyler vardır diyorsunuz içinizden. Neden olmasın bir gün bir yerde yeniden...

Aklıma başıma toplayıp bir şeyler yazmam lazım ama olmuyor işte. Şimdi şu saatte ne desem ne yazsam içine mutlaka yalnızlık, umutsuzluk, aşk ve "O" girecek. O yüzden bu gün toplumsal içerikli konulardan bahsetmem imkansız. İçimde bir göktaşı hissi var. Uzay boşluğunda öyle durmadan savrulup durmaktayım. Birileri beni çok bilinmeyenli bir denkleme veri yapmış ben bile çözümün neresindeyim bilemiyorum. Sizin anlayacağınız benim durumum vahim iyisi mi siz aşka dair güzel bir şeyler söyleyin de beni teselli edin.

Ayrılıklara dair hiçte bir şey söyleyemem aslında. Biten bir şeylerin arkasında öyle Türk Dil Kurumu'na aykırı bir Türkçe’yle yorum yapmak hiç bana göre değil. Bitmiş gitmiş. Hani atalarımızın bir lafı vardır; "Olmuşla ölmüşe çare bulunmaz diye". İşte ayrılıklarında arkasından söylenecek en doğru söz bu kanımca. Zaten içimizde volkanik bir dağ her an patlamaya hazır. Ne lüzum var şimdi dostlardan teselli edici sözcükler dinlemeye ya da yırtsam mı yırtmasam mı diye resimleri son bir kez yeniden gözden geçirmeye. Bitti, bitti, bitti diye tekrarlarsın içinde üç kere olur biter. Boş ol, boş ol, boş ol gibi.:))

Kabullenmesi zor şeyler vardır hayatta. Hiç bitmeyecek zannedersiniz üstelik. Sabaha onunla başlayıp, geceye onunla yatmak, bir günün 24 saat çıkmanızı onunla 25 saate çevirmek, gidilmedik görülmedik neresi varsa bir kendinizi alarak yanınıza onunla keşfetmek, en sevmediğiniz yemeği yemek ne bileyim işte en korktuğunuz şeyi yapmak.........Yani hayatta ne varsa yaşama dair hepsini onunla yapmak. Hayallerinizin içine yaşamınızı katmak. Hiç bitmeyecek zannedersiniz başlarken ama her başlangıç bir sona gebedir.

Oysa yaşananlar vardır geride. Belki hayallerinizin hiç biri olmamıştır ama sonuçta hayal edilebilecek bir sürü şey yaşamışsınızdır. Her şeyden önce saygı duymak gerek bitenlere. Bazı şeylerin neden başladığı nasıl bilinmezse neden bittiği de bilinmeyebilir bazen. Bazen insan yok yere alıp başını gitmek isteyebilir ya da kendi kendine kalmak ona iyi gelir. Yalnızlığını özler bir anda ve yalnızlığı aslında her gidişte onunla birliktedir. Giderken yıkmamak için belki de kibrit çöplerinden inşa ettiğiniz evi az konuşmak gerekir. İlişki boyunca tutamadığınız dilinizi artık bir yılan gibi kullanmanızın gereği yoktur çünkü. Bir zamanlar uğrunda her şeyi feda edebileceğiniz insan bir anda bir düşmana dönüşemez öyle değil mi?

O yüzden ben karşıyım gidenlerin arkasından yas tutmaya. Şimdiye kadar ellerini tutarken yalnızlığın verdiği soğukluğu eriten elin arkasından beddua okumaya. Ben sessiz bir sükunetle uğurlamaya çalışıyorum gidenleri. Giderlerken son bir kere daha bakmayı ihmal etmiyorum gözlerine ve her zaman ben varım diyebilmeği diliyorum. O nedenle çok acımıyor canım her ne kadar göktaşı gibi dolaş samda ortalıklarda bu gün:)

Ayrılığın adı şekillendi bu gün. Bu gün hayatın geri kalanında bu ayrılığın bıraktığı meltem rüzgarı esecek. Gidenler ve gelenler bu rüzgara göre yön verecekler kendilerine. Ayrılık bu gün Sana dair ve ayrılanlar hala sevgili...

Resim: www.artacademy.com.tr