Ayrımcılık, tartışabilmek ve Asabi Kedi’ye cevabım

Sevgili Dostum Asabi Kedi’nin bir blog’u var kafamı durmadan meşgul eden… Ve asıl konu galiba tartışabilmeliyiz mesajı… Dostun blog’u aşağıda…

http://blog.milliyet.com.tr/bir-blog-okudum-ve-/Blog/?BlogNo=392587

Sanırım bu blog'a cevap vermek bana düşüyor... Sözü geçen blog'u ben hedef tahtası yaptım çünkü... Şimdiye kadar yazılarımı ve yorumlarımı okuyanlar bilir: Özgürlükçü biriyim... Kavgayı hiç sevmem... Bana gelen hoyrat yorumları bile sansür etmem, yayımlarım... Ama yorumlarda kavga varsa ''eyvallah'' der geçerim... Şimdiye kadar kimseye olumsuz tek yorum yapmadım.. Yorumlarım hep desteklemek için olmuştur... Bu kaçmak için değildir… Çünkü zaten bloglarımda işlediğim konu hakkında, düşüncemin sınırlarını koyuyorum ortaya… Bir konu hakkında ben böyle düşünüyorum diyorum… Başka birinin niye böyle düşünüyorsun demesi bana saçma geliyor… Ancak o kişinin o konu hakkında bir blog yazmasını beklerim… Zevkle okurum… Görüşüme uygunsa desteklediğimi belirten yorum yaparım… Hatta eksik gördüğüm bir şeyi hatırlatırım… Ama bir şey yapmam: Çelme takmak için uğraşmam… Amacım kavga etmek olmaz…

Ancak Dostun bahsettiği bu blog farklıydı... Özellikle hedef gösterdim... Yazıya öncelikle yorum yazdım... Belki yanlış anlaşılması muhtemel yerler düzeltilir diye bekledim... Ancak öyle bir şey olmadı...

Yazıma tekrar bakabilirsiniz... Yazımda kişiye değil, düşünceye saldırı vardır... Bütün bunlardan sonra diyorum ki; o yazıyı bilirkişilere götürseniz bile çıkacak sonuç: Ayrımcılık içerdiğidir... Ayrımcılıktan beslendiğidir... O yazıyı o kadar değişik insan okumuştur ki, hepsinin ortak düşüncesi bu olmuştur...

Yorum yazan insanlar öyle her denilene onay verecek, hatır için yorum yapacak insanlar değildir...

Sonuç olarak: O başlığın altını neyle doldursanız amaç başkalaşmış olacaktır... Şöyle bir örnek vereyim: ''Ensestin insan yaşamına katkıları'' diye başlık atıp, içini Adem ve Havva'nın çocukları arasında ilişki olmasaydı insan diye bir varlık olamazdı deyip, ensesti savunmaya kalksam bu etik bir şey mi olurdu?

Toplumdaki çoğu kişi bilmez ama ben söyleyeyim: Engelli insanların çalışıp çalışmayacağına zaten devlet ve doktorlar karar veriyor... Onlar numaralandırılıyor ve ne iş yapmaları gerektiğine onlar karar veriyor... Öyle kendi kafalarına göre ben şurada çalışayım diyen yok zaten...

Gelelim 2.Blog olayına... Bu blog, önermesini ne kadar iyi niyetli yaptığına bizleri inandırmak için çırpınmak bana göre...  Yazarlar bazen bir niyetini açıklar, olabilir, insanlık halidir, insanlar tam tersini algılar... İşte bu noktada yazar aynı önermeyi aynı başlıkta ne kadar iyi niyetlerle yaptığını anlatmaya çalışırsa bu inat etmek demektir...

Hayatımda tek yasağı savundum ben; O da ayrımcılıktır... Tüm ayrımcı düşüncelerinin yayılmasında da, uygulanmasında da, uygulayıcıların ve savunanların düşüncelerinin altında hep ne kadar iyi insan oldukları yatar... Kendilerini hem toplumun koruyucusu hem de ayrımcılığa uğrayan insanların kurtarıcısı olarak görürler...

Bu arkadaşımız hangi niyette olursa olsun, beslendiği kaynak, ''bazı kişilerin, bazı kişilerin hayatları hakkında karar verebilmek hakkına sahip'' olduğu inancıdır... İşte bu düşünceyi tartışmam ben… Kim eşcinselliği hastalık görüyorsa onu okumam... Kim Kürtlere ''hem ekmeğimizi yiyorlar hem de'' diye söze, yazıya başlarsa onu okumam ve onunla tartışmam...

Bu tartışma ya da fikir öne sürmek değildir... Tartışabilmenin ne kadar önemli olduğunu bilen birisiyim… Bu konuda bir blog dahi yazmıştım ve düşüncelerim Dost’tan ayrı değil…

http://blog.milliyet.com.tr/yumurta-yarisi-ve-tartisabilmek/Blog/?BlogNo=272412