Ayşem

Her sabah

Sesinle uyanırım

Ellerin nasırlı, gözlerin ışıl ışıl

Seninle biter çilem, seninle büyür neş’em

Kara gözlerini ayırma benden

Seni kardeşçe sevdim Ayşem

Bir nisan yağmurusun

Kırk ikindilerde

Minarelerde Ezanlar okunuyor

Bir zaferin muştusu var sende

Ayşem işçi, Ayşem Hanım

Ayşem asker oluyor

Ve de Ayşem tezgâh başında

Halı dokur, Kur’an okuyor

Yurdumun mavi denizlerinde

Martılar uçar da uçar

Ayşelerim, Fatmalarım

Ocak başında bazlama açar

Gün olur Mehmediyle

Kaçar da kaçar

Derken davullar, zurnalar

Bir gün gelir, vurulur

Konu-komşu-dost, akraba

Ve bir Perşembe gecesinde

Avluda halây kurulur

Ayşem Medmed’ine tutulur

Tel, duvak açılır da açılır,

Ayşem Mehtap olur saçılır...

Abdülkadir GÜLER