Az Çalış, Çok Ye!

Millet olarak çok acı günler yaşıyoruz. Bir yanda darbeye siper olan sivil insanlar, bir yanda darbecilerin darbenin en sertini seçkin birliklere indirmesi, diğer yandan da yıllardır devletin onore ettiği makam mevki verdiği milletin çocuklarını ve milletin silahlarını dindarlık kisvesine benzer bir oyun altında acımasızca yakan bir grup.

İnanç farklı bir şeydir. İnsan ölümsüz olduğuna inanmıyorsa bu kadar hırsın nedeni ne olabilir ki? General ve bu millet ona verebileceği en şerefli mevkileri vermiş ve hizmet etmiş. Üniforma her Türk gencinin aşkıdır. Üniforma kızların da aşkıdır ve bu kutsallar çok kolay harcanmamalıydı. Yazık oldu.

Bir millet çeşitli unsurlardan oluşur. Halk farklı dillerde olabilir, farklı dinlerde olabilir, farklı mezheplerde de olabilir. Esasında bulunduğu coğrafyada mutlu mesut yaşamak varken, şeytan dürtüyor olmalı ki, makamların en yücesini kazanan insanların millete layık olması olabilecekleri en değerli şeydir. Neticede bir devlet vergi ile ticaret ile daha da önemlisi üretim ile ayakta durur. Vergi de basitçe en değersiz olarak kabul edilen köylünün, çırağın, ustanın, emekçinin bedenen ürettiği değerden başka bir şey değildir. Emekçi derken, ırktan bahsedemeyiz, dinden bahsedemeyiz. Elleri nasırlı ve hayatta kalmaya çalışanların ürettiği değerlere de vergi denir. Birçoğunun kavgasının esas sebebinin basitçe daha az çalışıp daha fazla yemek olduğunu düşünüyorum. Bu sahtekârca davranışın güçlü mafyaya hizmet eden silahşorlar, gangsterler gibi daha lüks hayat özlemini tatminine uğraşanlardan ne farkı var? Az çalışıp çok yiyen, hak etmediği halde lüks hayat sürenler o kadar aç ki, gözyaşları içinde çöpten ekmek toplayanlar, on-on bir yaşında hurda toplayıp satanlar kadar ne doğaya ne de diğerlerine katkı sunmadan diğer insanların onlara ait olduğunu düşünerek ne büyük hata ediyorlar. Bu bir din olamaz, vicdan olamaz, akıl olamaz, eğitimli bir insanın davranışı olamaz. İhanet edenler için söylenecek çok söz var. Ama bizler sıradan insanlar olarak sıradan tepkiler veriyor, duygulanıyor, ağlıyor, üzüyor, üzülüyor, nefsimize yeniliyoruz. Alışıyoruz bir sigara gibi. Bu belki biraz hafif oldu. Uyuşturucu gibi. Hırsızlara hırsızlık yaptırmak için, uyuşturucuya alıştırıyorlarmış da hainlere hainlik yaptırmak için ne yaptırıyorlar acaba?

Aslında hepimiz birçok şey biliyoruz. Duruma göre hareketi kabiliyet sayıyoruz. Siyaset diyoruz. “Allah” diyor Allah’ın siyasetini unutuyor layık olmadığımızı bildiğimiz bir göreve gelebilmek için rüşvet vermeyi adaleti yanıltmayı göze alıyor suçu doğrudan sisteme yüklüyoruz. Bunu hemen her yerde yapıyoruz. Adaleti yanıltıyoruz, sistemi bozuyoruz. Bu boğaz var ya bu boğaz doyuyor da kara toprakla. Çok yazık!