Az sonra kıyamet kopsa da...

Bize ölü toprakla birlikte can veren, bizi yeraltının kör (ölü) canlarıyla birlikte yeniden dirilten

Allah'a hamdolsun.

Çok şükür, çok şükür hâlâ yaşıyoruz ve yeni bir bahar yeşil yeşil gülümsüyor yüzümüze.

Ya Rabbi, kuzey yarım kürede ilkbahar, güney yarım kürede sonbahar başlangıcı olan şu sıra her zamankinden daha çok muhtacız sana.

Rahmet ve merhametini esirgeme bizden. Akıl almaz bir zalimlik ve kıyıcılıkla köküne kibrit suyu döktüğümüz ormanları ve toprağı koru.

Her şeye rağmen, bize verdiğini korumaya çabalayan, "Emanete hıyanet olmaz" diyen insanların yüzü suyu hürmetine; umudun, sevginin aydınlığını, yeşilliğini yeşert üşüyen yüreklerimizde.

Ey insanlar, şüphesiz yapıp ettiklerimizin hesabını Yüce Yaradan bir gün soracaktır bizden.

Demem o ki geçen geçmiştir,hiç değilse bundan sonra Yaratan'a, yaratılana,

ağaca toprağa saygı duyalım ve şu sözlere kulak verelim:

"Tabiatı itham etme, o vazifesini yaptı. 

Onu elde tutmak sana düşmektedir." (John Milton)

“Bu ormanlarda bizim atalarımız yaşadı, biz onların devamıyız. Paranın geleceği yoktur. O erir gider, kalıcı olan insan ve ormandır. Ormansa bizim derimizdir, derisi soyulunca insan ölür.” (Papua Yeni Gine Binandera Yerlilerinin Şefi Kipling Yarigari’nin sözleri. Aktaran: Güneş Karabuda.)

Sözün özü, ey insan, az sonra kıyamet kopsa da sen üstüne düşeni yap.

Allah'ın verdiği emanete sahip çık; hayatı, toprağı, ormanı koru!