Azade Mi Kunem

UMUT çiçek, çiçek açtı; beyaz, pembe

Bilirim küpeşteye yaklaşanı ayak sesinden
Gönülden gönüle nefes nefese sırsıklam
Bi sevdaya düşmüşüz. 

Dar penceremin önünde minik saksıda
Ufuklara doğru uzanan özgürlüğe
-Büyüyorsun - acı badem ağacım. 

Şu aralar var ya sen olmasan
Ölmek mi derdim
Yaşamak mı? 

Hani bir karabina ağzında mermi
Mermiyle öpüşmek bizimkisi
Korkmuyorum, dudaklarımızdan fışkıran selen
Öpüştükçe haykırıyoruz “AZADE Mİ KUNEM” . 

Gök şen gülen ay sen parıldayan yıldızlar
Kana kana kanatarak seviştiğimiz günler
Hiç dinmesin bu yağmur... 

Nil Alaz - Haziran- 2010