Azerbaycan: hoşgörü ve kardeşlik örneği

Geçenlerde medyada dikkatimi çeken bir haber yayınlandı. Azerbaycan, hoşgörü seviyesine göre dünyada ilk beşliği kapatan ülke. Yani durum çok iyi deniyor. Azerbaycan`dan daha önde yer alan, daha hoşgörülü ülkelerse sırasıyla şöyle geliyor: Kanada, Avusturalya, Arjantin, İsveç. Ardından da Azerbaycan.

İyi bir göstericidir aslında. Hem de gerçek bir tablodur.

Azerbaycan gerçekten hoşgörü örneği bir ülkedir. Bu ülkede her dinden, her milletten, her etnik kökenden insan, kendini hiç yabancı ve farklı hissetmeden rahat yaşayabiliyor.

Azerbeycan`da hiç bir zaman hatta Avrupa ülkelerinde bile yaygın olan Yahudi düşmanlığı olmadı.

Ermeniler`le sorun vardır, ama kaleme verildiği gibi etnik ve dini sorun değildir. Sadece Azerbaycan topraklarını işğal altında tuttuğu için Ermeniler ve Ermenistan düşman gibi görülüyor. Ve ardından da her zaman herkes söyler ki, topraklarımızdan çıksınlar, Ermeniler`le de dostca yaşamaya devam edelim. Zaten Ermeni milletinden olan insanlar şimdi bile Azerbaycan`ın her tarafında rahat rahat yaşamakta.

Resmi istatiklere göre işgal altındaki Azerbaycan toprakları dışında, yani ülkenin diğer yerlerinde 30 bin Ermeni yaşamakta. Ama onu da vurgulayalım ki, karşılığında Ermenistan`da tek bir Türk yaşamamakta. Hem de Ermenistan nüfusunun yüzde 99`u Ermeni. Yerde kalanların da bir kısmı Ruslar ve Yezidi Kürtler. Beş kişi, on kişi olmakla başka milletlerden de var, ama yüzde 99`un karşısında onları yok sayıyorlar zaten.

Neyse, sözümüz ona değil. Ermenistan ne yapar, ne eder, kendine eder. Önemli olan bir Türk Devleti olarak Azerbaycan`ın dünyada hoşgörü örneği olarak bilinmesi ve kabul görmesidir. Böyle bir değerlendirme bizim için çok önemlidir.

Gerçekten de Azerbaycan`da hiçbir zaman hiçbir yabancı kendini farklı hissetmiyor. Bilakis, bir yabancı buraya geldiğinde hemen konukseverlik, ilgi görüyor, şaşırıyor. Özellikle de çoğu zaman konukseverlikten yoksun Avrupalılar, Amerikalılar Azerbaycan`a gelince böyle yaklaşıma gerçekten de bayılıyorlar.

Ülkenin başkenti Bakü`de bir tarafta camiler yükselirken, diğer tarafta da sinagoglar, kiliseler boy veriyor. Ezan sesi bir tarafta, kilise çanları diğer tarafta. Ver herkes böyle bir durumu anlayış, hoşgörü ile algılıyor. Yani “ben Müslümanım, kilise çanları beni rahatsız ediyor” gibi laflar duyulmaz buralarda.

Azerbaycan`da bir de çok sayıda etnik azınlıklar yaşamakta. Ama hiç bir zaman kendilerini Türk çoğunluktan farklı hissetmediler. O yüzden, bakın Ruslara ait bir internet sitesi ne yazıyor:

“Azerbaycan bir dini hoşgörü örneği sayılabilir. Ülke bu konuda yalnız Asya ülkelerini değil, Avrupa ülkelerinin çoğunu geride birakmıştır. Nüfusunun yüzde 95`i Müslüman olan ülke başka din ve milletten olan insanların barış ve rahatlık içinde yaşayabilmesini sağlamayı başarmıştır. Hatta buna göre Avrupa Parlamentosu başkan yardımcısından beğeni de gelmiştir. Azerbaycan`daki hoşgörü modeli günümüzde Müslüman Dünyası için örnek teşkil ediyor ve birçok uluslararası konferans ve forumlarda sık sık tartışılıyor. Ülke yönetimine göre: hangi dine bağlı olmasına bakmazsızın, insanlar bütün başka kültürlere, dinlere, manevi değerlere saygı duymalı, tüm başka anenelere onları kabullenip kabullenmemelerine bakmaksızın höşgörülü yanaşmalıdırlar”.

İyi bir tanımlama ve değerlendirme. Ne diyelim? Ülkem adına sevindim doğrusu.

twitter.com/azerhasret