Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Nisan '08

 
Kategori
Aile
 

Baba sözü

Baba sözü
 

Geçenlerde arkadaş grubumuzdan aynı zamanda akraba olan iki arkadaşımız, bir karar aldıklarını ve memleketlerine geri döneceklerini söyledi. Babaları işlerini yoluna koymaları için böyle gerektiğini söylemiş, hepsi de kabul etmiş. Arkadaş grubu olarak birkaç gündür üzgündük. Bugün söylediklerinin ''Nisan 1'' şakası olduğunu öğrendik. Kasten ve taammüden ince ince planlanmış bir şaka yani. Birisiyle yaklaşık beş yıldır hemen her gün merhabalaştığım,hal hatır sorduğum için bayağı hüzünlenmiştim. Günün mana ve önemine uygun, hafiften de aynalı sazan durumları ama olsun şikayetçi değilim.

Şaka olsa bile böyle bir durum ilgimi çekti. Bir tanesi evli barklı,çoluk çocuk sahibi, kendi kurulu düzeni olan yetişkin biri.Diğeri de ailesiyle birlikte,çalışıyor,efendi sevdiğimiz saydığımız pırlanta gibi bir delikanlı. Aile bağları çok kuvvetli, hepsi birbirine çok bağlı. Herkes kendi evinde kendi düzeniyle yaşıyor ama önemli kararlar birlikte alınıyor, hepsi birbirine destek oluyor.Anne düzeni sağlıyor. Babalar aile hiyerarşisi içinde en tepede. Babanın sözü dinleniyor. Bütün aile minik minik aileler halinde yine tek bir aile aslında.

Düşündüm sonra, kaç kişide var bu aile bağları acaba? İnsanlar bırakın anne babayı, kendi ailelerini bile koruyamıyor, hayatlarına '' tek '' olarak devam ediyor. Kendi çocuğuna bile zaman ayıramazken diğer aile bireyleri ile neredeyse yıllarca görüşmüyor. Kendi kazandığı ile yaşıyor, kendi planlarını hayata geçiriyor. İyi gününde de yalnız, kötü gününde de. Çok çeşitli sebepleri var bunun tabii. Kişisel görüşüm hayat şartları ne olursa olsun insanlar artık ''ben'' olarak yaşamak istiyor, ''biz'' olarak değil. Kişisel egolar aile bağlarını koparıyor. Acı olan, ''biz'' olamayan bireyin ''ben'' de olamaması. Hem ailesini istiyor, hem de uzak durmak istiyor. Bazıları da beraber olmak istemesine rağmen ailesi tarafından dışlanıyor. Yakınları uzak duruyor, zor günlerinde yanında olurlarsa kendileri de zor duruma düşecek sanıyor. Akraba olarak kalmayı tercih ediyorlar,aile olmak zor geliyor. Çünkü aile demek ''biz'' olmak demek. Aile demek birlik olmak demek. Aile demek yeri gelince ortadaki bir tas çorbaya hep birlikte kaşık sallamak demek. Aile demek evli barklı olsa bile herkesin kazandığının babada toplanması demek, annenin evin hayta oğluna gizlice verdiği harçlık demek. Aile demek çocuklara sahip çıkılması, iş kurulması, evlendirilmesi demek. Aile demek üç çocuğun, gelinlerin, torunların aynı çatı altında olması demek. Aile demek amcanın, dayının sözünün olması demek, babanın bir köşeye atılmaması demek. Aynı arkadaşım gibi, gerektiğinde baba sözüyle dengini toplayıp memlekete geri dönmek demek, dönebilmek demek. Aile demek çocukların baba sözü dinlemesi demek. Büyükşehirde tek tek ziyan olmamak demek. Hep birlikte kazanmak, hep birlikte yemek, hep birlikte gülmek, ağlamak demek. Aile demek böyle bir çocuk olmak demek.

Bir şaka, bir söz neler düşündürdü bana. Çok da hoşuma gitti aslında. Ne mutlu böyle evlat yetiştiren ana babalara. Ne mutlu böyle ailesi olanlara. Ne mutlu hayatta bir başına, garip kalmayanlara.

 
Toplam blog
: 403
: 1023
Kayıt tarihi
: 13.08.06
 
 

Kendi halinde biriyim, ziraat mühendisiyim. Emekli oldum ve kendi işimi kurdum. İzmir'de yaşıyoru..