Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Ekim '06

 
Kategori
Çocuk Psikolojisi
 

Babaannem ben okulları bitirinceye kadar sen sakın ölme...

Babaannem ben okulları bitirinceye kadar sen sakın ölme...
 

Tuğba arkadaşımızın babaannesiyle ilgili bloğunu okurken kızımı gördüm o yazıda... Tuğbanın babaannesiyle yaşadıkları, ona duyduğu sevgiyi anlatışı tıpkı kızımın yaşadıklarıyla aynı.

Bütün babaanneler anneanneler dedeler hep aynımıdır. Torun sevgisi bambaşka diye anlatırlar. Tavizlerde bulunurlar. Anne babalar kuralları ve yasakları koyduğu ve uyguladığı için, taviz nerden çok verilirse çocuğun bir numaralı adamı o oluyor tabiki.

Babaannemizle kızımın arasındaki sevgi bambaşka bir durum. Eşim tek erkek evlat, kızım da tek torun. Hal böyle olunca abartılı bir sevgi yumağı halinde yani. Kızım ağlasa babaanne de başlar ağlamaya. ''Ağlatmayın benim gülümü, o ağlayınca benim içimden birşeyler kopuyor der'' Kendisinin yanında ona kesinlikle laf söyletmez bize. Bayram paralarını bile babaanesine teslim eder...

Bilir babaannesinin onu koruyup kollayacağını... Olmayacak saatte birşey istesin hiç üşenmez kalkıp onun o isteğini yerine getirir. Biz deriz ki anne şımartma yapma her dediğini, ''sizde torun sahibi olunca anlarsınız beni ''der.

Babannem ''şu dünyada beni birtek anlayan sensin'' der der her istediğini yaptırır...

Sabahları bir okula gidişimiz var evlere şenlik. Sabah çok erken saatlerde okula gidiyor. 06,30 da servisi geliyor... Sabahın o saatinde bir bakıyorum babaanne dede ve birde halamız var biri balkonda biri camda biri kapıda uğurluyoruz şımarığımızı.

Daha önceki senelerde bir gün eve suratı asık gelmiş. Babaanne hemen anlamış birşeyler olduğunu. Dersinden düşük not almış bunu Anneme babama nasıl söyleyeceğiz babaanne diye üzüntü içindeymiş... o gün akşama kadar stresten hasta olmuş. Tabi babaannemizde...

Babaanne diyormuş; deki anneme babama bu sefer affedin bir daha ki sefere çok çalışıp notunu düzelticekmiş dersin... (Bu arada da çok istediği birşey vardı)... Dersin ki o çok istediği şeyi de alıverin dersin... diye babannesine neler söylemesi gerektiğini öğretiyormuş aklı sıra.

Babaanne de yok kızım yok... Şimdi onuda söylersek iyice sinirlenirler. Biz sadece dersi söyleyelim demiş... Babaannenin içi eriyor tabi onu öyle üzüntülü sıkıntılı gördükçe... Bari diyormuş telefonla arasalardı da akşama eve gelinceye sinirleri geçerdi babaanne bugünde aramayackları tuttu diyormuş... Ve ardından eklemiş...

''BABAANNEM BEN BÜTÜN OKULLARIMI BİTİRİNCEYE KADAR SEN SAKIN ÖLME... BENİ BUNLARIN ELİNE BIRAKMA'' demiş.

Gülermisin ağlarmısın benim şımarığımın bu dediklerine...

Güveneceği sığınacağı onun kurtarıcı meleği de babaannesi işte... Evet çok mutlu çocukluk yaşıyor. Böyle bir babaannesi olduğu için çok şanslı ama bizlerinde onun üzerinde otorite kurmamız zorlaşıyo...

Bütün torunlara ve Babaannelere sevgiler...

 
Toplam blog
: 529
: 3765
Kayıt tarihi
: 29.08.06
 
 

İstanbul'da doğmuşum... Dünyalar tatlısı bir kızım var... Herkesi kolay kolay sevemem... ..