Babalar Günü...

Bugün babalar günü.
Bu pazar çocuklar bir başka uyanırlar, bir başka sarılırlar babalarına.
Onlarsa o an çok gerilere giderler, çocukluklarına, gözlerinin önünde yaşatırlar kendi babalarını.
Hayatta ise; aynı özlemle yanında olmak, çocukluklarına dönmek isterler.
Bugün bende aynı şeyleri hissediyorum...
Küçük bir çocuk olmak, babama sarılıp koklamak.
Yaşam döngüsü, o küçük çocuk da, torunun da yaşar bu günü.
Sonra gözleri dolar, yaşlar süzülür, kendi için değildir.
O göz yaşları doya doya bu günleri yaşıyamayan çocuklar içindir.
O burukluğu, o yokluğu çok iyi bilir, söyleyemez.
O gün gözlerinin önüne getirir yaşamın daha başında olan şehit çocuklarını.
Kaderin cilvesi kapısını çalmış talihsiz, bi haber çocukları.
Esasında sıradan bir gündür bugün.
Her çocuk yaşı kaç olursa olsun hep arar babasını, ister beş yaşında olsun, isterse yetmişbeş.

Unuttum sanma seni, her duada adın var;
Dün oğlum, babasına, “baba” diyordu Baba! ..
Duvardaki resimde, bakışın var, yâdın var;
Ciğerimden can koptu, “baba” diyordu Baba! ..
A.Altınlı.

Babalar Gününüz Kutlu Olsun.

Saygılarla.