Babalar günü

Babalar gününü kutladığımız bu günde evlenmeyi düşünmeyen bir birey olarak, baba olmanın sorumluluğunu zorluklarını yaşayan ve emeğiyle sevgisiyle evine bir tas yemek götürmenin telaşında olan ve ileride bu tatlı telaşı yaşayacak olan tüm babaların babalar gününü kutlarım....

Bazen bu tarz günlerin ekonomistler tarafından sırf ekonomiyi canlandırmak için icat edildiğini düşünmeme, ayrıca sabit bir güne bağlı olarak hareket edilmesini sevmediğim günlerden biri olmasına rağmen neden böyle bir yazıyı kaleme aldığımı anlamayacaksınız belki ama bu yazıyı belki de bir çoğumuz için değişik tatlar bırakacağına inanıyorum ve her şeye rağmen 7 senedir böyle bir günü kutlayamayan birisi olarak bunu tüm babalarımıza içtenlikle sunuyorum…

Babalığı çoğu zaman yalnız bir savaşçıya benzetirim. Dışarıda her türlü zorluğa rağmen dik durmanın simgesidir , evinde bir damla sevgiye muhtaç olacak kadar da çocuk olmaktır BABA olmak.

Çok zordur baba olmak omuzlara yüklenmiş bir yüktür hüznünde bile yalnız kalmanın, kendinden önce evini düşünmenin ama tüm zorluklara rağmen çocuğun yüzündeki ufak bir tebessümün tüm dertleri götürdüğü bir zorluk gerçekliğidir BABA olmak.

Ellerin nasır tutmasıdır , bir parça alın terini kasede sunabilmektir , hüznünde her ne kadar yalnız olsa da mutluluklarda bir bütün olabilmektir BABA olmak…

Kimi zaman eş , dost , arkadaş , emekçi olmaktır , ama ne dersek diyelim Adam gibi ADAM olabilmektir BABA olmak…

Sevgi ve saygılarımla , Nazım Hikmet üstadın BABA şiirini sizlere armağan ediyorum yalnız savaşçılar BABA’ larımız….

her yılbaşında
sana söyleyecek
bir tek
sözüm var:
"seni ne kadar çok seversem
o kadar
çok olsun ömründen geçen yıllar..."

Baba!
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım!
Ne zulüm, ne ölüm, ne korku
başımı eğmez!
Yalnız senin elini öpmek için
eğilir başım.
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım...