Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Mayıs '08

 
Kategori
Anne-Babalar
 

Babam alzheimer ben

Babam alzheimer ben
 

Bir zamanlar böyleydik.


Benim çok yakışıklı bir babam vardı. Okuduğum okullarda beni ziyarete geldiğinde onu gururla tanıştırırdım arkadaşlarıma. Oturup güzel güzel sohbet ederdi onlarla. Arkadaşlarım şaşırırlardı. Babam şimdi beni tanımıyor...

Babam on beş köye sağlık hizmeti götüren Köy Enstitülü sağlık memuruydu. Eve döndüğünde bıyıklarından buzlar sarkardı. Ayaklarına yapışmış çorapları karla ovarak çıkarırdık. Tiftik eldivenlerinin içinde donmak üzereyken bulduğu kuşlar getirirdi bize. Babam şimdi beni tanımıyor...

Okuma aşkım yüzünden tam bir yıl başının etini yedim. Sonunda pes edip beni Trabzon'a gönderdi. Bir yıl sonra da çok sevdiği ve yıllarca çalıştığı Ağrı'dan istemeye istemeye ayrıldı. Beni okutabilmek için evi barkı toplayıp göç etmeyi göze aldı. Babam şimdi beni tanımıyor...

Erzurum'da okurken okul sekiz zayıfım olduğunu eve bildirmişti. Trabzon'dan kalkıp geldi. İki saat beni teselli etti, birlikte neden zayıf aldığımı tartıştık ve akşam otobüsüyle geri döndü. Babam şimdi beni tanımıyor...

Köylerde öğretmenlik yaparken her hafta sonu beni almaya gelirdi. Birlikte güzel yolculuklar yapardık. Üniversite sınavına girdiğimde birinci oturumdan çıkınca kapıda beni beklediğini gördüm. Deniz kenarında köftelerimizi yiyip koşarak ikinci oturuma yetişmiştik. Babam şimdi beni tanımıyor...

Sonra evlendim. İzmir'e geldim. Babam bir ay sonra bir pazar günü kapımı çaldı. Mutlu olup olmadığımı merak etmiş. Birlikte bir öğlen yemeği yedik ve geldiği gibi gitti. Babam şimdi beni tanımıyor.

Oğlumun doğumunda yanımdaydı. Adını 31 Mayıs'ta doğduğu için Fatih koydu. Ve bir hafta eve sarhoş geldi. Çok sevinmişti. Karşılaştığı her arkadaşına içki ısmarlıyordu. Babam şimdi beni tanımıyor...

Balık yerken; "Baba yanında bir şey içemez miyiz?" dediğimizde bizimle kadeh tokuşturmayı kabul edip çok mutlu etmişti. O gün meğer en unutulmaz günlerden biriymiş. Babam şimdi beni tanımıyor...

Yakışıklı, çapkın babam şimdi annemden başkasını tanımıyor. Alzheimer onu yavaş yavaş bizden koparıyor. Ayrılırken boynuna sarılıyorum ama o bana artık "Topiş kızım" demiyor. Babam şimdi beni tanımıyor...

 
Toplam blog
: 11
: 1933
Kayıt tarihi
: 27.08.06
 
 

Edebiyat öğretmeniyim. Sanırım iki oğlum var :)) Evden o kadar uzun ayrı kaldılar ki nasıl büyüdükle..