Babam sağolsun

Aslında çok kızarım ben bu söze.
"Babam sağolsun."
Anlamsızdır bana göre. Biraz hovardalık var sanki. Tembellik var.
Be adam çalış uğraş kendi alın terinle kazan, babanı öveceğine kendini öv.
Ama bugün bu söz bana en çok hitap eden sözlerden birisi oluyor sanırım.

Neden diye soracak olursanız...

Milliyet Blog'daki ilk yazımdır bu. Levent İnam isimli blog yazarınız sayesinde tanıştım bu platformla. Kimdir bu adam diye bir soru gelirse aklınıza bunun da cevabı var elbette, babam olur kendileri. Pek bi tanışır kaynaşırız.

Yazmayı çok sevdiğim halde bir süredir kalemimin mürekkebi bitmişti sanki. Geçen akşam şeytan dürttü bir bakayım dedim nedir şu Milliyet Blog. Babam da bazı konularda yardımcı oldu bana "sağolsun". Özellikle okumamı tavsiye ettiği bazı isimler oldu.

Pirmete, Mehmet Eren, Ahmet Aydın, Fulya, Tuğba, Akdenizli, Celal Çelik...

Farklı tarzlar hoşuma gider her zaman. Bu da bana ayrı bir heves kattı tabii ki.

Böylelikle ara vermiş olduğum yazarlığıma farklı bir platformda yeniden başlama şansı buldum. İlk yazımı da tanışmaya, azıcık da kendimden bahsetmeye ayırayım dedim.

Efendim, daha öncede belirttiğim gibi Levent İnam isimli yazarınızın oğluyum. 20 yaşındayım ve ünivesitede öğrencilik hayatım bu yıl başlayacak. Bir telaş bir heyecan ki sormayın gitsin... İşin espirisi tabii.
Yazmak ve okumak benim için her zaman bir başka olmuştur. Özellikle yaşadığımız şu son yıllarda bu ülkenin okuyan, araştıran, yorum yapan ve herşeyden önemlisi Atatürkçülüğü benimseyebilmiş gençlere ihtiyacı olduğu kanısındayım. Ben de aklımın yettiğince bu yolda birşeyler yapmaya çalışıyorum.

Kısaca benden bu kadar şimdilik. Aranıza katılmaktan mutluluk duyduğumu belirtir, hepinizi saygı ve sevgilerimle selamlarım.

Hoşçakalın...