- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 52
Babam'sızlık
Dağları ardımda bırakıp,
sonsuzluğun engin mavisine
uzun gitmeler çekiyor içimdeki çocuk.
Uzun uzadıya sessizlikler içinde silinip,
ateşin kor ettiği bedenimle gözyaşlarım harcında,
uzak gitmeler çekiyor içimdeki kırılmış dal.
Mavisine aldanıp göğün
uçası geliyor ruhumun kanatsız kuşlarının...
Hani sussam gönül razı değil
Hani konuşsam literatür kifayetsiz.
Toprak ettiğim babamın yanına uzansam,
Yüreğimdeki bulutlardan yağmur yağdırsam,
Geçer mi babam üzerime sinmiş şu lanet olası
yokluğunun belası kimsesizlik?
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Babanıza Allah tan rahmet diliyorum. Ben de babamı 1996 'da kaybettim , ama acısı hala içimde kor gibi yanıyor... Selam ve sağlıklı günler diliyorum..
Abdülkadir Güler 07.01.2021 13:22- Cevap :
- Bende babanıza Allah'tan rahmet diliyorum. Ben babamın acısını hatırlamadığım varlığının yokluğu ile çektim. Sağlık dolu huzurlu akşamlar dilerim... 07.01.2021 22:19