Babam ve komutan...

- "Tugay' ı bilir bir komutan geliyor!..." dediler.

Yeni komutanımız kır saçlı, babacan görünüşlü, sevimli bir adamdı. Karşısında rahat ediyor, anlatacaklarımı anlatabiliyordum.

Kütahya' nın ovasına bakan bir calisma odam var. Sıcak. Yazıyorum, çiziyorum. Babam geldi ziyaretime. Lojmanlardan Tugay karargahı epeyce uzak. Nasıl gelmişti?

Berbere gitti. Dönüşünde "kaç para verdin baba?" diye sordum. Söyledi. Çok para, dedim. Niye? Kurmay Yüzbaşının Babası az bahşiş vermez, dedi.

Oglen tabildota gittik. Albaylar, baban cok gencmis, dediler. Tesekkur etti. Kendi tesekkuruyle. Yemekten sonra, ben artik gidem, dedi. Baba yolu biliyon, dedim.

"Boyle dogru. Ilerden sola. Sonrasini biliyorsun..."

He, dedi.

Sesini hic cikarmadi. Yuruyor. Bir saatte gider herhal, diye dusundum. Babamin altina bir araba vermedim. Ne derler, ne dusunurler? diye...

Babami yuruyerek gonderdim...

***

Yolda bir araba yanasmis. Resmi bir araba.

Arka koltukta oturan subay sormus:

- "Amca nereye?.."

- "Lojmana kadar komutan..."

Buyur etmis komutan.

- "Beraber gidelim..."

Bizim komutan.

Tuggeneral Ali Riza Balta.

"Amca, senin Kurmay Yuzbasi oglun sana bir araba bulamadi mi?"

Babam gulmus.

- "Herhal bir bildigi vardir komutan..."

***

O aksam babami ve anami Orduevi ne yemege goturdum. Kapidan giriste tam karsida komutan masasi. Babam caketinin onunu ilikleyip, komutani selamladi. Komutan da ayaga kalkip, babamin selamini aldi.

***

Cetin Altan, babami niye beklettim, diye elli yil sonra hayiflaniyor. Babasi Hukuk Danismani, oturmus amirinin bosalmasini bekliyor, 26 yasindaki oglu Cetin, babasini gormezden gelip, cal kapi daliyor iceri...

Babasindan daha onemli adam ya?

Aradan elli yil gecmis. Keske, diyor. Keske...
Keske diyenler cok.
Keske bekletmeseydim...
Keske altina en kiralindan araba cekseydim, diyenler.
Keske...

***

Neyse.

Yillar sonra, keske deyip rahatladik.

Hic olmazsa, benim Komutanim benim ayibimi orttu diye.

Icimizdeki buruklugu, biraz olsun, attik...