Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

14 Nisan '07

 
Kategori
Aile
 

Babamı çok özledim

Babamı çok özledim
 

Yokluğunda içiniz yanacak sevdikleriniz var ise; yanınızda iken sımsıkı sarılın onlara. Sarılın ki onlar sessiz sedasız çekip gittiklerinde kocaman bir sevgi kalsın yüreğinizde, bir dolu anı hafızalarınızda, yola devam edebilecek gücünüz olsun.

Hayat bazen acımasız ve hoyrat davranabiliyor insana. Kader deyip geçemiyor insan. Kızıyor...içinde fırtınalar kopuyor, isyanlar kopuyor....ama giden öyle bir gitmiştir ki ne yapsanız boş, gelmiyor. Ciğeriniz yanıyor, bağıra çağıra avaz avaz ağlıyorsunuz, yalvarıyorsunuz dön diye ama hayır giden gitmiştir artık. Aradan günler, aylar hatta yıllar geçiyor, hep bir yanınızda onun eksikliğini hissederek büyüyorsunuz, büyüdükçe daha çok özlüyorsunuz onu, zaman içinizi acıtarak, kanatarak geçiyor..

En çok da düğünümde ağlamış, üzülmüştüm babamın yaşamadığına; gelinliğimle evimizden çıkarken elini öpemedim babamın diye. keşke babam yaşasaydı da büyüdüğümüzü görebilseydi, düğünlerimizi görebilseydi, keşke torunlarını sevebilseydi, keşke....keşke...keşke.

Ahhh babacığım....sana baba bile diyemeden, bizi büyütemeden, doya doya sevemeden birbirimizi, bir daha dönmemek üzere çekip gitmiş, bizi erkenden ölüm acısıyla tanıştırmıssın, neydi acelen? Ne kadar isterdim şimdi yanımda olmanı, baba - kız oturup seninle saatlerce dertleşmeyi... ne çok arıyorun, ne çok özlüyorum seni bir bilsen.

Canım annem o kadar gençmişki seni kaybettiğinde. Nasıl dayanmış senin yokluğuna, nasıl fedakarlıklarda bulunmuş bizim için, nasıl zor hayat şartlarıyla başa çıkmış... Ben minicik bir bebekmişim, ablam da 3 yaşındaymış senin öldüğünde. Bize hem annelik hem babalık yapmak hiç de kolay olmamıştır eminim. Hep senin yokluğunu hissettirmemeye çalışan güçlü bir anne oldu bize. Ne yapsak annemizin hakkını ödeyemeyiz.

Çocukken bayramlardan nefret ederdim. Oturup caddeye bakan penceremizin kenarından dışarıyı izlerdim o meşhurrr bayram sabahlarında. Babasının elinden tutmuş bayram gezmelerne giden çocukları kıskanırdım hep. Biz de annemin elinden tutar, babamın kabrine giderdik... bu çok ağır gelirdi bana hiç sevmezdim bayramları, halada sevmiyorum zaten.

Seni tanımasam da o kadar çok özlüyorum ki...rüyamda bile görünmüyorsun bana.

Ölüm kimseye yakışmıyormuş hakikaten, yaşı ne olursa olsun!

Önümüzdeki günlerde vefatının 31. yılında dualarla anacağız seni, her yıl 6 Mayısta yaptığımız gibi...Nur içinde yat canım babam. Dualarımız hep seninle.

"Sizin hiç babanız öldümü?
Benim bir kere öldü, kör oldum" diyen Cemal Süreyya'nın dizeleri boğazınıza oturmadan, kucaklayıp koklayın babanızı, sarılın yarın çok geç olmadan....


Yüreğim ıslaktır benim,
Kuytularda ağlamaktan,
Ve hafif uçuktur
Rengi,
Kurusun diye
Kaç kez güneşe asılmaktan....
Sunay AKIN
 
Toplam blog
: 184
: 2109
Kayıt tarihi
: 11.03.07
 
 

1974 Bremen doğumluyum. Hayatın Med-Cezir'lerle dolu olduğuna inanırdım; yaşaya yaşaya anladım ki ö..