Babası öldürülen bir insana dünya verilse ne yazar?

Dersim meselesi  gündeme başarılı bir şekilde oturtuldu.

Suriye ve Iranın füzelerine demarkaj yaparcasına. Ki, Saddam’a müdahalenin aracı bu füzeler. Bizden önce doğrudan sonradan lojistik destek istemenin dayanağı. Öyle bir ülkedeyiz ki Hollanda’nın patriot füzeleri olmasa Başkentimiz dahil bütün yurdumuzun  tehdit altında olduğunu inandık şıp diye.

Saddam’a “dur” dediler, bekle, Avrupa’nın küçük ülkesi hele Patriot’ları bi hazırlasın, gelsinler yerleşsinler ve koruma kalkanını kursunlar, ondan sonra  “at” dediler .” Neden bizim yok” un  hesabını soramadık, Saddam bize tek bir füze atmadı, bekledi. Ta ki, heykeli başına yıkılana kadar.

Unuttuk gitti.

Şimdi yine aynı terane.

Suriye füzeleri, Iran füzeleri.  Ama bir yandan da onları gündemden düşürecek şok açıklamalar. Üstelik muhalefetten, üstelik bir anneden, bir bayandan.

CHP li Gülsün BİLGEHAN‘dan  modern insan yaratma formülünü duyunca elimde değil bende kapıldım bahtımın  rüzgarına.

Eleştirmeme rağmen bu aldatmacaya ister istemez demarke vaziyette kaldım

Çünkü “babası öldürülen bir insana dünyayı versen ne yazar“ demek zorundayım bir insan olarak. Ülkemin etrafında örülen ateş çemberinden daha beter bir sözü duyunca ister istemez yapılan toplumsal mühendisliğin dümen suyuna girdim.

Yani patlamak üzere olan Suriye çıbanı bir köşede kaldı şu an.

Yıktığın insanın gönlünden ne fayda beklenir Allah aşkına.   Bir Muhalif Milletvekili olarak, bir anne olarak ve bir insan olarak nasıl böyle bir mantık yürütürsün. Gerçekten şok eden bir açıklama. Şok etkisi çok iyi hesap edilmiş bir açıklama. El altından plaket bile alabilir batılı dostlarımızdan. Almanya’nın en büyük ödülünü Orhan Pamuk almadı mı?

Hatta verilen parayı az bulan açıklama yapmıştı sayın Pamuk.

Dönüştürme aparatı olarak hakkı vardı böyle bir şey istemeye.

Çünkü batı bizi oyaladı, Irak’ı böldü parçaladı, taksim etti, milyonlarca ölü üzerine, namus ve iffetini yok ettikleri insanlarla pazarlığa oturdular, kanunlarını düzenlediler, ve çıkıp gittiler.

Pamuk bir milyon ermeni katledildi derken Irak’ın yutulacağını hesap edemedik.

Şimdi “Gel yavrum… Babanı öldürdük ama seni çok harika bir hayata hazırlayacağız, çağdaş bir insan olacaksın” demek Suriye’ye müdahaleye demarkaj uygulamak değil midir?

Suriye Füzelerini, tanklarını yerinde imha edebilen batının canavar sitemi bizi bu çıbanı patlatmaya neden hazırlıyor acaba? Ne var bu işin altında?

Bir taşla on kuş vallahi.

Muhalefeti düzenleme, iktidarı gözden düşürme, Milletimizi moral coğrafyamızda eli kanlı hale getirme ve yükselen değer Türkiye’ye  akla hayale gelmeyen bir pranga vurma hesabıdır bütün olanlar.

Demarke vaziyette söyledim bu sözleri. Çünkü bende bahsi geçen oyuna dahil oldum istemeden.

Sevgi ve saygılarımla…