Babası Yok 'SUS' Demeyin!

Hayatımda hiç bir zaman 'Babalar Günü' kutlayamadım. Çünkü babamı altı yaşındayken kaybettim. Ama kutlayanları her gördüğümde içim sevinçle dolar ve mutlu olurum. İnsanların mutluluklarını, sevinçlerini, coşkularını görmek 'bende yaşıyorum' hissiyatı verir.

Bu yüzden lütfen 'babası olmayanları düşünün ve ulu orta kutlama yapmayın' gibi çıkarımlar yapmayınız. 

Eğer ki bu tür günleri sevmiyor ve inanmıyorsanız o ayrı. Bırakın insanlar acılarını paylaştıkları gibi, mutluluk ve sevinçlerini de paylaşsınlar. Kimse kimsenin mutluluğuna taş koyma hakkına sahip değildir.

Aksi halde; Anneler Günü, Çocuk Bayramı, hatta hatta Zafer Bayramı bile kutlayacak halimiz kalmaz. Anlıyorsunuz değil mi?

Evladına sahip çıkan, yol gösteren, mağdur etmeyen tüm babaların Babalar Günü Kutlu Olsun.