Babasız geçen Babalar Günü

Beş yaşında bir çocuk;

Sarıya boyalı çiçek tarlasının ortasında,

Babası ile saklambaç oynuyordur,

Gökyüzü masmavi tepelerinde sallanırken;

Güneş o gün sanki herkes için doğmuş gibi,

Şaşkın şaşkın etrafına bakıyordur...

*

Çocuk, bulmanın zorluğunu çekse de,

Baba her an ortaya çıkarak,

Karşılıklı kahkahaları keyfe katıyordur,

O deneyimin anısında büyüdü,

Bugün öksüz kalan o büyülü çocuk...

*

Şimdi düşünür büyüyen çocuk;

Kalkıp yola revan olsa,

O çiçek tarlasını bulsa,

Babasını tekrar kucaklasa...

*

Artık babasını bulamamanın tınısı,

Kahkahaya karışarak yankısı,

Acı veren işte bu boş hayalin sızısı;

Her seferinde yeni saklanmış gibi sanki,

Yıllar geçse bile hemen çıkar gelir sanısı....

*

Bugün anlıyorum ki;

O güzel maceradan geriye kalan,

O gün sarıya boyalı çiçek tarlasında;

Çocuk kendi çocukluğunu bırakırken, sanki!

Babası kendi çocukluğunu bulmuştu belki...

(ABBA: 15 Haziran 2014 Pazar Babalar Günün Kutlu Olsun, Artık Bu Dünyada Olmasan da...)