Babasız yaşam

Babalarımız evet bize yaşamda her şeyin ilkini gösteren kişi, ilk gördüğümüz erkek bize sevgi tohumunu atan, bize dostluğu, arkadaşlılığı, iyi ve kötüyü ayırt etmemiz için uğraşan kişi eşsiz insan BABAM…

Elimden kaydırdığım babam için bu yazıyı yazmak zorunda hissettim kendimi…

Ben babamı 25 Kasım 2006 bir cumartesi sabahı saat 9.30 da kaybettim, ve o gün hayatımın karardığı gün oldu .

Hastanede geçen 5 kötü gün ve iğnelerle beni yaşatmaya çalıştıkları kötü günler..

Babamın beni aşılaması ile çok güzel arkadaş ve dostlarımın olduğu günler geçirdim hayatımda ve o candan arkadaşlarımın sayesinde kötü günlerimi üzerimden hala atmaya devam ediyorum.

Benim babamlar 8 kardeşlermiş ve o zamanın şartlarında hepsini okutan dedem çocuklarına her zaman çocuklarını okutmasını tembih edip durmuş ve hatta dedem çocuklarına ‘ Çocuklar çocuklarınızı özelliklede kız çocuklarınızı okutmalısınız bu bir babanın evlatlarına sözüdür’ dermiş

Babam da kızlarını sonuna kadar okutmuş başkalarına da destek olmuştur.

Benim babam sohbetine doyum olmayan, insanı sıkmadan uygun bir dille anlatmaya çalışan, kimseyi kırmamak için uğraşan, sevecen, sıcacık hatta her kesin babası kendine büyüktür belki ama benim babam her kesinkinden de güçlü kuvvetli sıcacık sevecen biriydi.

Bu gün gene sana geldim baba yeni çiçekleri diktim inşallah bütün menekşelerimi annemde sende beğenmişsindir.

Canım Babacığım yine seni özledim, yine aklım karıştı baba... Özlem aklı karıştırır mı???

Bunu öğretmemiştin bana anlamıyorum sen neden yoksun baba, bir gün hepimizin gideceğiniz yerdi derdin ama böylede olacağını düşünmemiştim, sen de annenin , babanın yanında mısın şimdi??

Senin hep görmek istediğin gibi pırıl pırıl biri olmak için uğraşıyorum ama sen bundan sonrasını göremeyeceksin. Şimdi sen yoksun yanımda, Annem de gitti, onu çok sevdiğinden yanına gittin değil mi çok özlüyorum sizi biliyor musun Baba?

Babalar evlatları ile gurur duymalı derdin duyuyormusun acaba benle?

Seni her düşündüğümde yüreğim çok acıyor, sızlıyor, sanki kopacakmış gibi oluyor. Sanki birileri devamlı kalbimi sıkıyor. Galiba sen yokken hep hasta oluyorum baba. Bu acı nasıl diner? Ellerin ellerimi nerde bekler????? Bilmiyorum.

SİZLERİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM SEVGİLİ ANNE VE BABACIĞIM RAHAT YATIN..

Sevgi ile sağlıklı mutlu aile yaşamı dilerim herkese...