Babiş gibi baba olabilmek...

Sadece Anne mi çocuğu büyüten ve herşeyi öğreten?

Baba ne yapar peki?

Yakın çevremde gördüğüm kadarıyla bir çok baba çocuğuyla gereken vakti geçiremiyor ve bu yüzden de çok fazla çocuklarıyla ilgilenemiyorlar. Peki vakitsizlik bahane mi?

Bazı babalar çocukla ilgilenmeyi kendilerine yük gibi görüyorlar.

Çocuğu yaptık kalan kısmını koy verin gitsin yav.

Baba, çocuğu paraya boğar. İlgi, sevgi o ne ya? Karın doyurmuyor böyle şeyler.

Çocuğumu en iyi ana okullarına, kolejlere gönderiyorum.

Marka giyiyor bizim sıpa arkadaş.

İyi halt yapıyorsun!

Bazı babalar farkındalar mı bilmiyorum?

Anneler bu çocukları blendırda tek başına yapmadı demi?

Çocuk dünyaya gelmeden önce 23 kromozon anneden 23 kromozon da babadan aldı. Yani emek verilecekse eşit miktarda emek verilmeli.

Eyvah bebeğim kolikmiş isimli blogda belittiğim gibi Çınar kolik bir bebek olduğu için ilk 5 ay çok sıkıntı çektik. Bu sıkıntılı dönemlerde, eşimin çok ama çok desteğini gördüm. Akşama kadar iş yerinde helak olan adam birde gelip oğlumuzu kucağına alıp, sürekli susturmak için elinden geleni yapar ve günün sonunda çok ama çok yorgun bir şekilde sağda, solda uyuya kalırdı. Bu dönemde beni hiç ama hiç yanlız bırakmadı.

Bizim babişimiz tüm boş vaktini oğlumuza ayırıyor. Çınar ne yapmak isterse onu yapar.

Babiş bakket atalım
Atalım oğlum
Babiş gel gel
Geleyim oğlum
Babiş bil bil
Açalım oğlum bilgisayarı
Babiş baby tv
Açalım oğlum babyt tv yi (kendisi bu arada çok ama çok önemli bir maç izlemektedir ama önemli değil ki Çınar ondan babay tv istemiş açar tabiki.)
Gecenin bir yarısı başlar bizim ki babiş Armadaya gidelim.
Hadi oğlum gidelim der.

Kırk yılın başı arkadaşlarıya bir Cumartesi kaçamağı yapayım der o da döndüğünde eğer Çınar huysuz olursa sürekli kızar kendine ben gittiğim için böyle oldu diye.

Babiş babiş

Giy, giy, foma babinin foması giy, giy...

Oğlum sana olmaz forma anneeeee giy giy (Giydir yani )

Çınar, bayılıyor babası gibi davranmaya onun gibi olmaya babişine hasta yani.

Her ne kadar beni kısa dönem askerlik için 5 ay gibi bir zaman yanlız bırakmak zorunda kalmış olsada, ben çok ama çok şanslı biriyim. Çünkü eşim gibi anlaşıylı ve sevgi dolu bir babaya sahipiz. Sürekli çocuğuyla ilgilenen, geceleri bile kalkıp hiç üşenmeden mama hazırlayan, daha kapıdan girer girmez Çınarla oyun oynamaya başlayan, akşam yemeği yerken sürekli Çınar kucağında olduğu için yediğinin nereye gittiğini bilmeyen, oğlumuz doduğundan beri rahatça arkadaşlarıyla kaçamak yapamayan, çok sevdiği programları izliyemiyen, ve vaktinin büyükçe bir kısmını oğluyla geçiren bir baba bizim babişimiz.

Eşimin yoğun çabası ve ilgisi sayesinde Çınar gerçekten daha sosyal ve daha zeki bir çocuk.
Bazen evde oynarlarken izliyorum onları Çınar büyük bir sevgiyle Babiçim babiçim diye sürekli öper babasını.

Sonra Kemal bana döner ve Çınar'ın sevgisi karşısında içinin erdiğini, içinin gıcıklandığını onu çok sevdiğini bu sevginin inanılmaz ve karşılıksız bir sevgi olduğunu söyler.


Seni seviyoruz babiş. Babalar günün kutlu olsun.

Sevgilerimle...