Baharda aşk başkadır...

Bahar geldi... Yol kenarlarını renk renk çiçekler süslüyor. Güneş olanca güzelliğiyle penceremden sızıyor. Kelebekler uçuşmaya başladı saçlarımda. Yoksa yüreğimden mi geliyor bu kanat çırpınışları? Pır pır mı ediyor yine yüreğim? Bahar, aşka küsmüş gönlümü mü aldı, yine mi kandırdı? Yine mi! Hayır!

Yine mi üzüleceğim gelmeyene, yine mi reddedişler yaşayacağım kendi içimde? Bahar keder bulutları altında mı geçecek, tadı damağımda mı kalacak? Aşk, acı mı?

Hayır, aşk acıdan ibaret diyenlere kanmayacağım bu bahar... Aşk acı diyorlarmış, desinler. Aşık olacağım. Üzmüş belki daha evvel, olsun. Onun kadar mutlu eden başka birşey yok ki... Peşini bıraktığın aşkın ucunu kaçırmadan yakalamalı yine... Platonik olmalı, aşık olunmalı, belki de bu bahar iki habersiz aşık buluşmalı, kavuşmalı.

Baharda kelimeler bile başka güzel çıkar insanın ağzından... Bir başkadır şarkıların tınısı... Çiçekler kadar güzeldir aşkın kokusu bahar aylarında. Bedenin güneşe soyunmak istediği gibi, gönüllerin de aşka soyunası gelir. Üstüne örttüğün şeyler, baharda ağır gelir, atmak istersin. Seni saklayan ne varsa kurtulmak istersin. Kafeslerle örsen de kalbini, bahara yenik düşer, yoldaşını arayan gönlünü engelleyemezsin.

Baharda acı vermez aşk, korkma; mutlu eder insanı. Nicedir kendini aşka kapatmış gönüller için, işte şimdi aşık olma zamanı...