Baharda mahvolmak mı?

Cemre havaya suya toprağa yavaş yavaş düşüyor. Yakında güneş açacak, yeşile bezenecek her yan, kokusunda bir baygınlık olacak havanın. Herkesin içinde bir kıpırtı ve buna karşın bedende bir uyuşukluk. Ama yine de yenilenen doğayla birlikte tazelenecek iç dünyamız. Tuhaf bir mesele var gibi ruhumuzda, düşüncelere dalacağız. Rayına oturmamış isteklerin kararsızlığı nüksederken aklımızda, delikanlı olacağız, çok akıllıymışız gibi.

Kısaca toprak kokusuyla fink atarken kıvrak duygular ; yenilenmenin telaşıyla hoplayıp zıplayacağız.

Orhan Veli’nin şiirindeki gibi yine mahvedecek(!) bizi  bahar :

Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada aşık oldum

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.

Tamam bu anlaşılabilir ve kabul edilebilir bir durum. Böyle mahvolmaya can kurban demek gerekir.

Lakin müzik kutusu olmanın anlamsızlığını bilen ve anlamış değerli radyo yöneticileri hariç yıllardan beri robotlarla çalışanlar ve radyoculuğu bu hale getirip sektörü mahvedenlere daha neyimizi kurban edeceğiz.

Denizhan Burhan

www.denizhanburhan.net