Baharı Müjdeleyen Şiir

kuyruklu kız

 

akça gövdesi, üç telli saz

tınısı çok dertli, yanık-avaz

şifalı ekşi dut moruna kanan

o kınalı, yalçın kayadan sızan

 

“su da yanar” demeden daha

iğne oyalı, işlemeli, süt beyazı

dantelli perdenin uç kıyısından

sana bakıyorum, çıkmaz sokak

eteğini o kaldırım taşlarına bırak

 

mor şalvarını savurarak yürüyen

o gül beyazı, al boyalı kız sendin

yanık sesiyle şakıyan, bülbüldün

ve gönül kapımı aralayan sendin

o kadife sesli güzeldin ve şendin

 

sokak ışıklarına inat, şavkıyan yıldız

kendini beğenmiş, kibirli-yırtık o kız

pehlivan kuşağı, el-ense, kırk pınar

kırk yıl sonra, kırk gözeli su başında

kırkikindi yağmurlarında ıslandığında

 

buz mavisi gözündeki giz-mutlu şeniz

göz yaşım, çoğalan bir damla akdeniz

savrulan, yırtık eteği yelkenli, o yitik kız

bilirim sen, yayla düşüne düşen kırık kız

ve gecenin içine kayan, o kuyruklu yıldız

daha sana doyamadan erken gittin-yalnız

 

‘ya zindan, ya aşk’ in, ‘vatan ve yaşam’ esin

kam zamanı, yaşam kaynağımız son nefesin

o görünen yüzü tütsülü duman, kor közde ak

aşk korunda, gözüm gözünde; kör gözle bak

ah durma!.. ben sana yangınım, bir türkü yak.

 

dursun özden

www.dursunozden.com.tr