- Kategori
- Şiir
Baharın eşiğinde...
Görsel kaynak: www. designcoholic.com
Kravatımı çıkarıp atarak bugün
asmak geldi içimden
Çocukluk bisikletimin resmini, onun yerine
İpten bir kolyenin ucunda
Arka yüzde ise resmi, çocukluk aşkımın
Ve verniklemek geldi içimden ruh evimin
tüm ahşap doğramalarını
Hem kendim, hem de hayat için,
Onlara karşı daha iyi, daha u-mutlu olmak için
iki cam misket iki gözüm, pırıl pırıl olsun bir içim
Bırak demek geldi içimden kendi kendime
'ahşap zemin pürüzlü pürüzsüzmüş farketmez"
vidaları, geçmeleri sıkı olsun yeter,
Sonrası da,
tüm geçmiş sevdalarm iki kutu
cilâ
gibi ipince, sızsın istedim üstüne
Bilmem ki,
o güzel yüzlerdeki incitilmiş tebessümler
daha mı bir parlar vernik, cilâ
altındaDüşerken cemre havaya, suya ve toprağa
Özlenen yeni bahar henüz gelmeden
ahşap kapı eşiğinde
erkenci bir 'hoşgeldin' niyetine...
Müzik: "
http://www.youtube.com/watch?v=3sep6SmnXRA
İ. Ersin Kabaoğlu,
26 Şubat 2013, Ankara