Baharın ilk sabahları

Defne, Apollon'un simgesidir. Yunan mitolojisinde Apollon Dafni'ye aşık olur ama Dafni onu istemez ve ondan kaçar. Tam yakalanacağı sırada babası, nehir tanrısı Peneus onu bir defne ağacına dönüştürür. Ardından Apollon bu ağacı kendi ağacı ilan eder ve galibiyet, şarkı ve şiirlere adar.

Defne, yaz kış yeşil kalır. Bu özelliği nedeniyle ölümsüzlüğün simgesidir.

Antik Yunanistan 'da bu ağaç Apollon'a adanmıştır ve galibiyetle elde edilmiş ölümsüzlüğü, ve bu galibiyeti sağlayan, kahramanlıkla birleşmiş erdemi simgeler. Kahramanlara, alimlere ve bilgelere verilen defne yapraklı tacın kaynağı budur. Gene Apollon'la ilişkili olarak, Apollon'un kehanet özelliklerine elde edebilmek için Delfi'teki kahinler de kehanette bulunmadan önce defne yaprakları çiğnerlerdi veya yakarlardı. Kahinlerden olumlu bir cevap elde edenler geri giderken bir defne tacı ile dönerlerdi

Huzurun kokusunu yavaş yavaş hissetmeye başlıyorum..Bahçemde'ki defne ağaçlarına yaklaşınca, eşsiz kokularını duyabilme heyecanı, kalbimde tatlı bir telaşa sebep oluyor..Mis kokan çiçekler'de eklenince bu tabloya , ılık rüzgar altında yapılan kahvaltı keyifli bi güne başlamak için yeter bile.. Yeşil sadece renk değildir. Her insan yeşili mutlaka yaşamalı. En güzel dinginlik bu olmalı diye düşünüyorum.Yorucu geçen günün akşamında demlenen çaya bahçedeki defne'den bir yaprak atmak , yudumlarken o bardağı mis kokan defne yaprağının vericeği keyif , bütün yorgunluğunuzu alıcak eminim.. Defne akdeniz bitkisi olsa da sabırla ve emekle yetiştirilebilir..Yeşil huzuru yakalamanın başka bir yolu. Ruhum sıkılınca toprakla , bahçeyle ve bahçemin davetsiz misafirleri kedilerle vakit geçiriyorum. Doğa başka güzel, bu mevsim... Gönlünüzün gemilerini demirleyin ki, açılıp gitmeyesiniz...Bahar; alıp başını gitmelerin mevsimidir diyor ya şair hani sebepsiz bir şekilde... Çiçek açmış bir vişne ağacı'nı hayal etmek o kadar zor değil.. Yada defne kokulu sabahlara uyanmak. Arayışı biraz ertelemeli...Baharın dayanılmaz kokusuna uzak kalmayın. Kırık Sevdaları , ihanetleri, isyanları sizi üzen ne varsa kaldırın hepsini.. Dışarıdaki ılık rüzgar'a ve bahara açın kollarınızı. Eminim kendinizle karşılaşıcaksınız, umulmadık bir yerlerde...

Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.

Sanırım ki günler hep güzel gidecek;
Her sabah böyle bahar;
Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.
Derim ki: "Sıkıntılar duradursun!"
Şairliğimle yetinir,
Avunurum ORHAN VELİ KANIK