Bahçeli'nin ipine sarılmak!

Evvela Sayın Devlet Bahçeli’nin son seçim öncesi Erzurum’da yaptığı ‘ipli’ konuşmasını hatırlayın. İnanılmaz bir kızgınlıkla şöyle haykırıyordu Tayip Erdoğan’a;

"Meydanlarda bizim için 'terörist başını asamadılar' diyorlar. 129 milletvekilimiz vardı, sizin kadar olsaydı asılıp asılmadığını görürdünüz. Sen neden asmadın. Oğluna gemi alacak para buluyorsun, asacak ip mi bulamıyorsun, alın o zaman şu ipi de asın"

Ve Bahçeli’yi bu ithamlar kesmiyor, muhatabına inanılmaz bir hınçla yüklenmeye devam ediyor, kavgada bile söylenmeyecek sözlerle gürlüyor:

“Ben 4 dış ülke ziyaretimde harcırah almadım. Sen o kadar ülke gezdin dolaştın, ne kadar harcırah aldıysan açıkla. Trilyonları ceplerine indiriyorsun. 22 gün sonra geliyorum Erdoğan, o zaman bunların alayının hesabını vereceksin!.”

Ve seçime kadar sonraki 22 gün boyunca Erdoğan-Bahçeli kavgasında ipler gerildikçe gerildi. Hatta cami kahvesindeki cemaatten, siyaset odaklarına kadar her yerde MHP-CHP koalisyon senaryoları konuşulur oldu. Çünkü inanılmaz kavga bu yargıyı akla getiriyordu.

Sonra ne mi oldu?

Meclis çatısı altında yep yeni bir dizilişle, yep yeni dünya kuruluyor.

Ne asılacak adamın hesabını soran oldu ne de harcırah söz konusu oldu.

Az buçuk dünü yargılayan biri olarak, konuştuğunda şahdamarlarından alevler çıkan lider bu muydu diye düşünmeden edemedim sonraları.

Siyaset bu kadar değişken, bu kadar hesapçı, bu kadar sıradan olabilir miydi?

Politika sahnemizin sağ cenahındaki en milliyetçi, en ciddi, en tutarlı, en kararlı, en olgun simalarından biri sayılan Bahçeli’yle Erzurum’daki Bahçeli aynı adam mıydı?

Bakın görüyor musunuz? İpi fırlatan eller şimdi ard arda can simitleri fırlatıyor… Cumhurbaşkanı ve türban maddeleri konusundaki kıyağına bir yenisini daha eklemeye hazırlanıyor.

Sadece AKP kapatılmasın diye Anayasa değişikliğine el veriyor Bahçeli.

Hangi idealleri uğruna, hangi beklentileri uğruna, neleri feda etmenin peşinde acaba?

Biri bana söyler mi?

Ya da söylemeyin böyle kalsın. Hak ettiğimiz liderlerle yola devam edelim.

Hak etmediğimiz yerlere doğru…