Bahçeye kaçan top

Mys2002

Karşımızdaki lisenin bahçesinde oynayan öğrenciler toplarını sık sık bahçemize kaçırıyorlar. Her defasında bir daha olmaz diyorlar. Bir de biz bahçede bulunmazsak duvardan atlayıp ekili yerleri çiğniyor, küçük fidanları kırıyorlar. Bugün dört kere geri verdim toplarını. Evin önünde oturmuş ince kuru çalıları kırıp poşetlere dolduruyordum. Eşim balkondan bağırdı: “Atlama bahçeye, bu kaçıncı oldu!” Baktım biri bahçeden dışarı çıkmaya uğraşıyor. Adımının birini dışarı atmıştı ki yetiştim, “Sizi gidi laf anlamazlar” diyerek sırtına yumruğu yapıştırdım. “Noluyor yahu!” dedi adam. Meğer öğrenci değilmiş. Oradan geçen mavi gömlekli adamın tekiymiş, iyilik olsun diye bahçeye kaçan topu çıkarmaya inmiş. Okulun alçak tel örgülerine yığılan öğrenciler katıla katıla gülüyorlardı.

“Seni öğrenci sandım, özür dilerim” dedim. “Ben şurada İETT garajında çalışıyorum, iyilik olsun diye abi; inan bir şeye basmadım” dedi adam. “Sana ne kardeşim kaçan toptan? Yabancı bahçeye atlanır mı böyle? Bak gülüyorlar hâlimize, teşekkür mü ediyorlar?” dedim. Öğrenciler hep bir ağızdan bağırdı, “Amca sağ ol!” Adam iki elini göğe açıp gülerek gitti. Utancımdan alıklaşmıştım. Elimi uzatıp “Kusura bakmayın, sizden tekrar özür diliyorum” demeliydim. Bahçeye inen, öğrencilerden biri olsaydı bile öfkemin rüzgârını arkama alıp şiddete koşmamalıydım; O rüzgârı göğüsleyecek dirayeti gösterebilmeliydim. Bu ilkel davranışımı protesto için kendime 3 gün kimseye karışmama ve konuşmama cezası veriyorum. Toplara 3 gün serbest düşüş vizesi kestim.

***

Muharrem Soyek