Bak bir varmış bir yokmuş

Bak bir varmış, bir yokmuş masalım böyle başlar

Olan, sen yaram açık sol dermedi bedenim

Ahkam pir, kesen çokmuş yüreğim öyle taşlar

Bahardım faslı kaçık yol vermedi gidenim!

Dönüp de bir baksaydın kalbin saran ben miydim?

Her manaya büründüm dedim gönlün hoş olsun

Süzgün canım aksaydın derdin karan ten miydim?

Sağdan soldan küründüm denmez, sinen loş bulsun!

Hasbıhalin can yakıp pey kaldın söyleyerek

Seçmek ile zorlandım sen gezeli hıyanet

Bana zerresi akıp gam saldın eyleyerek

Haksız mıydım? Horlandım sen ezeli kıyamet!

Tırmıkların var iken arzu endam bil sözüm

Fevrin, döşek yatak mı? Bol kıymığın can batıp

Senli demet hep diken kızıl tomruk kil yüzüm

Mabet miydin batak mı? Kalk demişken şan katıp!

Kör olmuşken kalp gözüm nem gerek, gelip bulsan 

Geç! Demişken ayağa bura kadarmış yolum  

Devrik laf, yeksan sözüm kalbimi bilip kalsan 

Can, diren kızgın yağa! Pişkin, kadermiş solum!

Gülsen Tunçkal

http://www.edebiyatdefteri.com/siir/887875/bak-bir-varmis-bir-yokmus.html