- Kategori
- Şiir
Bak gözlerine sustum
ışık ve sis
Göğün yay burcundan iniyor sis
taciz var gözlerime
yitiyor ışık anlıyorum
ay güneşi dudağından öptü
bir labirent gibi içiyor rengi
serseri kaldırımlar
her yüzünü geçiş aşk
közünde ayrılıklar
bak! gözlerine sustum
sözü gezdiriyorum
arka sokaklarım hep boş
beton duvarları var
almış gidiyor başını
iz bırakmadan İzmir
bir yıldız kayıyor geceden
bir çocuk yamıyor
dayak izlerinden ipeksi bir şehir
bir gemi karaya oturdu içinde ben.