- Kategori
- Şiir
Bakın ey melekler
Bakın ey melekler görüyor musunuz şu alaca melankoliyi?
Duyuyor musunuz derinlerdeki futursuzca kavgaları?
Bu ateşler içinde açan gülleri derleyen garip serseriyi
Yazıyormusunuz ağır yükler altındaki kuş yüyü sevdaları?
Bırakmayın ne olur el çekmeyin yetim inleyişlerimden
Götürün geldiğiniz o yerlere şu elim çaresizliğimi
Bir kainat dolusu nur dökün silin bu karayı belleğimden
Harflere bölün her parçamı savurun arşa zerrelerimi
Ümitli bir nihayete yürüyorum kovalayın korkularımı
Düşsün kalbime adı soğuk tadı vuslat ölümün tecellisi
Bir varmış bir yokmuş diye yazın anlatın masallarımı
Duysun peşimdeki düşman kimmiş bu canın efendisi
Süzülün yağmur taneleri gibi göğsümün kabuk çatlağından
Karışın o kimsenin bilmediği ummana büyütün sularımı
Bir parça ağrı koparın şifa bulmaz hasta tarafımdan
Dizginleyin bu dört nala koşmaları çekiştirin yularımı