Bakışınız önemli

Köylü Hasan dayı şehre iner gezip dolaştıktan sonra dinlenmek için bir parka gider. Az ileride oturan iki sevgilinin birbirlerine söyledikleri sözleri işitir. Biri diğerine gözüme bak der ne görüyorsun? Gözlerinde dünyanın bütün güzelliklerini görüyorum der. Ya sen? Bende okyanusları, çiçek bahçelerini güzel yarınları…görüyorum. Sevgililerin birbirlerine söyledikleri birbirinden güzel sözler Hasan Dayının hoşuna gider. Akşam köye dönünce hanımını yanına çağırır. Gız Hatça der, gözüme bir baksana neler görüyon? Hanımı Hasan Dayının gözüne bir süre bakar sonra Çapaaak der.

Hasan dayının aldığı bu cevap karşısında hayallerinin yıkılıp güzel duygularının kırılmadığını söyleyebilen çıkmaz elbette. Keşke Hatça kadın da o gözlerde dünyanın güzelliklerini görebilse anlata anlata bitiremeseydi. Sonrada eşine dönüp ya sen diye sorabilseydi. Bu durum belki yetişme tarzından kaynaklanmış olabilir. Beklide iş güçten dolayı duygu dünyasına da yabancılaşmış olabilir. Neye sayarsanız sayın. Hasan Dayı beklediği cevabı alamadı ya ilk bakışta hepimiz ona üzülürüz değil mi?

Bende öyle düşündüm bir an. Sonrada Hasan Dayıya o göremediyse sen bir şeyler söyleseydin. Hiç olmazsa öğrendiklerini parkta duyduklarını tekrarlasaydın. Bunu yapabilirdin dedim. Bilmiyorsa öğretmiş olurdun dedim…

Her geçen gün gözlere baktığında önce çapağı görenlerin sayısı daha bir artıyor. Oysa insan insanın aynasıdır. Onda gördüğün şeyin kat kat fazlası sende de var. Nasıl bakarsan öyle görürsün demişler. İnsanın ne gördüğü nasıl baktığına bağlıdır. İçinden ışık alamayanlar dışarıdaki ışığı nasıl görebilsinler ki? Bu karakterdeki insanlar üstelik herkesi de kendisi gibi karanlıkta sanırlar. Vereceksin ki almaya hakkın olsun. Saygı göstereceksin ki saygı bekleyebilesin. Kötü söz kadar kötü göz de sahibinindir. Takdir tekdirden önce gelmelidir. Dervişin fikri ne ise zikri de odur demişler. Daha sayayım mı?

Bir güler yüze bir tatlı tebessüme hasret kaldığımız şu dünyada kimsenin bir parça tebessümü bozmaya hakkı yok. Şiirlerimizin karamsar, hikayelerimizin buruk olmasının sebebi boşuna değil. Hele hele adam gibi davranmak, ana sütü gibi ak Türkçeyle üslubuna riayet ederek hitap etmek varken…Çatık kaşlı, asık suratlı volümesi yüksek ayarda konuşmalar canımı sıkıyor. ‘Ağır ol molla desinler’ tavrına gerek yok. Biz çapak arasında gördüğümüz bir göze bırakın birkaç satır yazıyı bir roman yazarız roman. Onun ardındaki güzelliği göremeyenler daha sonra kalkıp çapağın tarifini de yapmaya kalkışırlarsa şaşmayın.

Haydi bir kez daha bakın gözlere. Ya şimdi ne görüyorsunuz? Hala çapaaak diyorsanız size güle güle. Ben bundan sonraki yolculuğuma yalnız devam edeceğim.