- Kategori
- Şiir
Balad 6: Babam
Kırpınar,pehlivan heykelleri
Hey Anzavur’musun be,
Yoksa Muhammed Ordusundan mısın
Kuran ellerinde
Halkı Ankara’ya karşı isyana teşvikten
Tutuklanacaklar,
Tutuklanmadan bir gece önce motorlara binip
Dalgakıran’dan kaçacaklar.
Kaçamıyacaklar, çünkü bir kurşun
Aznavuru boğazından tanıyacak.
Halkı hep kandırdılar.
Halkın yarısı muti, yarısı isyandaydı
Çünkü çektikleri dert
Çekilecek dert değildi.
Yoksulluk, rezillik, Allah için harpler
Yedi yıllık askerlikler
Onlar içindi.
Babam bir ayakkabıcı çırağı Arasta’da
Çırpanlı Halil Usta’nın yanında
Ekmek parası ardında.
Neler oldu,
İstanbul’a gitti, akrabalara , okumaya
Oradan kovuldu.
Herkes ekmek derdinde
Kim kime destek olsundu
O kara günlerde.
Babam, dev gibi adam
Mavi gözlü , sarışın
O dilbere vuruldu..
Ne olduysa ondan sonra oldu
Ondan sonra biz halk olduk!
Sonra babam Anadolu yollarında bir izci
Çetinkaya’da demiryollarında bir işçi
İmzası var bütün tünellerde.