Balbay, Ankara Rüzgarı’nda ders verdi

Dün, 5 Temmuz 2008 sabah saatleri...

Cumhuriyet gazetesinin sağ alt köşesinde Mustafa Balbay'ın Gündem köşesinde, günlerdir olduğu gibi "Ankara Temsilcimiz gözaltına alındığından yazısını yayımlayamıyoruz." yazıyordu.

5 Temmuz 2008 akşam saatleri...

Mustafa Balbay özgür olduğunda bir gazeteci ve kameraman ordusunun arkasından zor görünerek, etraftan gelen gürültüler ve bağırışlar arasında sakin sakin anlattı. Terör kurbanlarını anlattı: Uğur Mumcu’yu anlattı, Ahmet Taner Kışlalı’yı anlattı. Sarı basın kartını gösterdi. Çok anlamlı bir söz söyledi: “Terör beni yaraladı”.

Sanki o sırada konuşma yapmıyordu, önceden özenle yazılmış bir metni okuyordu, içinde ince espriler de vardı. Ertesi gün gazetede yazı yazıp yazmayacağını sorduklarında yazılarında alışkın olduğumuz zeka pırıltı taşıyan esprilerden birini yaptı, “Genel Yayın Yönetmeni İbrahim Yıldız geç kaldım diye reddetmezse yazarım” dedi. O kalabalıktan bir gülüşme uğultusu bekledim ama çoğunun bu ince espriyi anlayamadıkları anlaşılıyordu.

Dün gece 6 Temmuz 2008 günün ilk saatleri, 3 sıraları...

Internet’te ertesi sabah çıkacak Cumhuriyet Gazetesi’nin birinci sayfası var: “Balbay serbest”.

Gazetenin sağ alt köşesine bakıyorum. Her sabah çoğunlukla sokağımda yürürken okuduğum başlığı okuyorum: “Terör yaralısıyım...”

Bugün 6 Temmuz 2008, öğle saatleri...

Balbay, Ankara Rüzgarı’nda ders verdi. Hem de ne çok ders verdi:

Demokrasi dersi...
Hukuk dersi...
Gazetecilik dersi...
Siyaset dersi...
Türkiye dersi...

En önemlisi insanlık dersi verdi.

Ve her anlattığıyla güven verdi. İyi ki ülkemizde Mustafa Balbay var.

Balbay’ı iyi gördüm, geçen beş gün onu yıkamamış. Israrla sorular soran Çölaşan’a “senden iyi sorgucu olur” diye takıldı.

6 Temmuz 2008, Pazar, öğleden sonra...

“Ankara Rüzgarı” uzun sürdü. Henüz gazete almaya gidemedim. Program bitince çıkıp alacağım, yine sokağımda önce ilk sayfanın sağ alt köşesini sonra da 8. sayfanın son sütununu okuyacağım.

Hoşgeldin Balbay...

Ankara, 6 Temmuz 2008